| Απο μικρος ξεκινησα , ξεκινησα νωρις
να παω εκει , που δεν πηγε αλλος κανεις
σε ονειρεμενους τοπους , σε χαμενα νησια
στα δειλινα που κρυφτηκαν αιωνια μυστικα.
Ταξιδεψα , πεινασα , ενιωσα πονο κι οργη
το αγνωστο μου εφαγε με βια την ψυχη
κι ομως συνεχισα δεν εσκυψα ποτε το κεφαλι
ουτε οταν ηρθαν νυχτες σκοτεινες διχως φεγγαρι.
Γιατι ειδα αυτο , που οι αλλοι δεν ειδαν
της γνωσης το φως που οι αλλοι δεν βρηκαν
Γιατι εζησα οτι , μονο στον υπνο τους ζησαν
την αισθηση της γλυκας που ποτε τους δεν πηραν.
Και γυρισα τον κοσμο μεσα σε χιλιες ημερες
και εψαξα με ζηλο τις πιο κρυφες καλημερες
πηγα πιο περα κι απ' την ακρη του κοσμου
θεοι και δαιμονες υποκλιθηκαν μπρος μου.
Νεκροι χαμενοι στις φλογες του Αδη
κι αγγελοι που δεν ζησαν παρα μονο ενα βραδυ
ολοι οι θεοι ηταν εκει, την αληθεια τους οταν βρηκα
στην πιο καλοστημενη παρτιδα νικητης εγω βγηκα.
Γιατι ειδα αυτο , που οι αλλοι δεν ειδαν
της γνωσης το φως που οι αλλοι δεν βρηκαν
Γιατι εζησα οτι , μονο στον υπνο τους ζησαν
την αισθηση της γλυκας που ποτε τους δεν πηραν.
Της ζωης μου την μοιρα, στα χαρτια θα την παιξω
ξεφτιλες το ποιημα το μαθα απ'εξω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|