Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132739 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το κύμα του Βαρδάρη
 10 Φλεβάρη του 1975...
 
[font=VERDANA][B] 33 χρόνια από τότε που μας άφησε ο Νικόλας...Πολλοί δεν ζούσαμε τότε και πολλοί ήμασταν πιτσιρίκια...Χρόνια μετά όμως τον ανακαλύψαμε και αγαπήσαμε την ποίηση μέσα από αυτόν...Αυτόν που ήθελε να μείνει ιδανικός και ανάξιος εραστής...και έτσι έμεινε μέσα μας...

Στη μνήμη του.


Το πλοίο σφύριξε και ευθύς αμέσως φεύγει
Μεσ’ του πελάγου το άγριο κύμα να μας πάει,
Ο καπετάνιος μεσ’ τα μάτια μας κοιτάει,
Και του αγνώστου η προσμονή μας κυριεύει.

Στη γέφυρα, ο καμαρότος ζητάει τσιγάρο
Και εγώ του δίνω απ’ τον καπνό μου λίγο στο χέρι,
Όταν θα φτάσουμε μου λέει στο Αλγέρι,
Θα δεις το κύμα να αγκαλιάζει ένα φάρο.

Μαΐστρος φύσηξε και βγήκανε μποφόρια
Και το ποστάλι μας τη θάλασσα οργώνει,
Κι όπως το κύμα τα πλευρά μας μαστιγώνει,
Μεσ΄ την ψυχή μου φώλιασε μια στεναχώρια.

«Της άγριας θάλασσας το κύμα, μη φοβάσαι
Είναι τα λόγια της όταν λίγο θυμώνει,
Μα τα ξεχνάει όταν πάλι ξημερώνει,
Και σ’ αγκαλιάζει το πρωί όταν κοιμάσαι»

Τα λόγια ετούτα, βρήκα στην πλώρη σκαλισμένα
Απ΄ το μαχαίρι του Νικόλα του μαρκόνη,
που κάθε βράδυ την ψυχούλα του λυτρώνει
ακούγοντας τα λόγια του τραγουδισμένα…

Άγκυρα ρίξαμε στο Πόρτο και είμαστε έξω
Και οι ναύτες τρέχουν στη στεριά να τους καλμάρει
Μα εγώ αγάπησα το κύμα του Βαρδάρη
Και στην αγκάλη του ξανά θέλω να τρέξω…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ανατολή
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Επιστροφή στις πρίζες...
 
Helene52
09-02-2008 @ 15:38
Υπέροχη η αφιέρωσή σου ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Παραθέτω και εγώ το δικό του έργο που έχεις και ως δικό σου nick :

ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΥ ΑΛΑΔΙΝΟΥ
Την ανεξήγητη γραφή να λύσω πολεμώ
που σου χαράξαν πειρατές Κινέζοι στις λαγόνες.
Γυμνοί με ξύλινους φαλλούς τριγύρω απ' το λαιμό,
μας σπρώχναν προς τη θάλασσα με τόξα οι Παταγόνες.

Κόκαλο ρίξε στο σκυλί το μαύρο που αλυχτά
και στείλε τη «φιγούρα» μας στον πειρατή ρεγάλο.
Πες μου, πού βρέθηκε η στεριά στου πέλαου τ' ανοιχτά
και το δεντρί με το πουλί που κρώζει το μεγάλο;

Για το άστρο της Ανατολής κινήσαμε μικροί.
Πουλί, πουλάκι στεριανό, θάλασσα δε σου πρέπει!
Και σε που σε φυτέψαμε, παιδί, στο Κονακρί,
με γράμμα συμβουλευτικό της μάνας σου στην τσέπη.

Του ναύτη δος του στη στεριά κρεβάτι, και να πιει.
- Όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν είδες... -
Μεσ' στο μετάξι κρύβονταν της Ίντιας οι σκορπιοί
κι έφερνε ο αγέρας της νοτιάς στην πλώρη άμμο κι ακρίδες.

Σημάδι μαύρο απόμεινε κι ας έσπασε ο χαλκάς.
- Στην αγορά του Αλιτζεριού δεμένη να σε σύρω. -
Και πήδηξε ο μικρός θεός μια νύχτα, των Ινκάς,
στου Αιγαίου τα γαλανά νερά, δυο μίλια όξω απ' τη Σκύρο.

Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά!
Σκιάζεσαι μήπως στο γιαλό τα φώτα σε προδίνουν,
μα πρύμα πλώρα μόνο εσύ πατάς στοχαστικά,
κρατώντας στα χεράκια σου το λύχνο του Αλαδίνου.
elena351
09-02-2008 @ 15:48
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
arpistre
09-02-2008 @ 15:50
Πολύ καλό!
tomas_to_tomari
09-02-2008 @ 15:57
agapite mou uperoxo.an to eixa dei noritera eilikrina 8a katevaza to diko mou alla eidi exoun ginei sxolia opote thn sugnwmh mou.
perasan 33 xronia...kai o Kavvadias akoma zei stis kardies pollwn.etsi gia na 8imounte oi palioi kai na ma8enoume
oi kenourgioi
Λύχνος του Αλλαδίνου
09-02-2008 @ 16:24
Τομας όχι και να κατεβάσεις το δικό σου, δεν κάνουμε διαγωνισμό εδώ, ο καθένας από μια μικρή κατάθεση κάνει...
και όπως λέει και ένα στιχάκι του Αλκαίου...
Δε φταις εσύ...δε λέει συγνώμη ο κεραυνός...
Την καλημέρα μου



http://www.geocities.com/kveragr/
tomas_to_tomari
09-02-2008 @ 16:21
xeromai pou to peires etsi agapite mou giati kapoioi kakoproeretoi ala 8a elegan.egw to kserw oti den ginete diagonismos edw mesa alla protimw na mhn dinw laves gia sxolia tetiou 8ematos.Episis thn kalhmera mou.
AlexSAI
10-02-2008 @ 00:29
::yes.:: ::up.::
Ηπειρωτης
10-02-2008 @ 02:01
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!.................Σας παραπεμπω και σ ενα πεζο, που ειχα γραψει το καλοκαιρι, για τον Ν.Κ............

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=52949

Να στε καλα φιλοι μου ::up.::
letitbe
10-02-2008 @ 06:14
μπραβο σου! υπεροχο ποιημα σαφως καββαδιακο και ο καββαδιας μεγαλος ποιητης ! αιωνια του η μνημη!
θα τον θυμομαστε παντα! ::theos.::
simela
10-02-2008 @ 07:07
...κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρυνές Ινδίες
θα' χω έναν θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες....

Υπέροχος Καββαδίας
Υπέροχη και η αφιέρωσή σου!!!

::yes.::
MARGARITA
10-02-2008 @ 10:02
Ύμνος το αφιερωμένο σου....μπράβο σου
M.is
10-02-2008 @ 10:31
Ό,τι έχει σχέση με θάλασσα μου αρέσει.. κι ό,τι έχει σχέση με Καββαδία το λατρεύω...ειδικά όταν είναι καλοφτιαγμένο.
Πολύ ωραίο, να είσαι καλά
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-02-2008 @ 12:37
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nirbana
10-02-2008 @ 12:44
::theos.:: ::theos.::
λάτρης κι εγώ της ποίησης του Καββαδία..

Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο, αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές, πριν πολεμήσουν.....
Λύχνος του Αλλαδίνου
11-02-2008 @ 00:32
Να ' καλά, συνοδοιπόροι στιχοφίλοι,
και χαίρομαι που θυμηθήκαμε και πάλι
λόγια του Νίκου που γραφε μεσ' το ποστάλι
τις νύχτες που ταξίδευε για τη μπραζίλη....
Λύχνος του Αλλαδίνου
21-02-2008 @ 15:55
Γεια σου αρχαίε στιχόφιλε! Υπέροχο το κατιτίς που άφησες, από τα αγαπημένα μου!

Η αλήθεια είναι ότι παλεύω με το χρόνο και την κούραση αλλά που θα μου πάει θα επανέλθω...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο