iptamenos_gatos
10-02-2008 @ 16:20 | ενδιαφερουσα η αποψη σου
μαρεσει για προσωπικους λογους
αλλα θελω να μαθω περισσοτερα γι αυτο | |
arpistre
10-02-2008 @ 16:42 | οι λέξεις σου έχουν φωνή δυνατή | |
Paxatouridis
10-02-2008 @ 16:49 | ευχαριστώ ρε σύ...χάρηκα για τη συζήτηση που κάναμε...
η γνώμη μου: σκότωσε το θεό και τα κατάλοιπά του.
σκότωσε κάθε είδους παρα-μόρφωση που σε οδηγεί να σκεφτείς πως έχεις κάνει κάτι λάθος.
Λάθος κάνουν μόνο αυτοί που θέτουν κανόνες, κανένας άλλος.
Λάθος κάνει όποιος προσπαθεί να μας πείσει πως κάνουμε κάτι λάθος.
Χέστους όλους. | |
Ναταλία...
10-02-2008 @ 22:26 | Θέλω απλά να μην πονάω
που ξυπνάω το πρωί
και που γυρίζω σπίτι το βράδυ
θέλω λίγη ανακούφιση για μένα
μόνο για μένα
να,μιά συμβουλή μονάχα
πώς αγνοεί κανείς τον πόνο
αμα έχεις δώσε
αρκεί τσάμπα να'ναι
γιατί δεν έχω τίποτα πιά να σου δώσω
ξεπουλήθηκα βλέπεις
κατ'ανάγκη
κρύβει πόνο το ποιήμα σου ::yes.:: ::yes.:: | |
angelaki*
10-02-2008 @ 23:22 | "ούτε να σώσω την ψυχή μου που σαν πουτάνα γαμιεται καθε μέρα.."
::yes.:: ::angel.:: | |
Δήμητρα
11-02-2008 @ 00:09 | Σ' ευχαριστώ Μαριάννα μου.
Ένα σκοτεινιασμένο,θυμωμένο,λυπημένο,αγανακτισμένο και γενικά μαυρισμένο δημιούργημα ήθελα να διαβάσω σήμερα...
Αφού μ' αρέσουν...
Φιλιάαααααααααα! ::love.:: | |
MARGARITA
11-02-2008 @ 00:46 | Μπράβο σου κοριτσάρα μου....μπράβο σου...το λάτρεψα τ΄αληθινό σου ::love.:: | |
AleXandros K.
11-02-2008 @ 07:36 | "Η ζωή μας είναι σουγιάδες
Σε βρώμικά αδιέξοδα
Σάπια δόντια, ξεθωριασμένα συνθήματα…
Πάνω – κάτω. Πάνω – κάτω, η Πατησίων.
Μια ζωή λιγούρια ταξιδεύουμε
την ίδια διαδρομή
Ξευτίλα - μοναξιά - απελπισία
Κι ανάποδα
Εντάξει δεν κλαίμε. Μεγαλώσαμε
Μονάχα όταν βρέχει
βυζαίνουμε κρυφά το δάχτυλό μας
Και καπνίζουμε….
Η ζωή μας είναι άσκοπα λαχανητά…"
Κ. Γώγου
Αντί σχολίου ::wink.:: | |
Jorlin
11-02-2008 @ 08:59 | Πως αγνοεί κανείς τον πόνο...
Αυτό δε γίνεται. . .
Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να μαζέψει δύναμη και να τον αντιμετωπίσει!!
Μ' αρέσει ο τρόπος που γράφεις... ::smile.:: | |
επισκέπτης
11-02-2008 @ 13:20 | βρε συ Μαριάννα.... δεν μπορώ να πω "φοβερό" ή "υπέροχο" διαβάζοντας κάτι τέτοιο....
μπορώ μόνο να σου πω, πονάει
να πω και κάτι που μπορεί να είναι βλακεία; εμένα καμιά φορά με βοηθάει να βγαίνω λίγο πιο έξω απ' τα πράγματα, να τα βλέπω σαν ταινία και τον εαυτό μου να παίζει... ξέρεις, για λίγο μόνο, στα δύσκολα.... | |
MASTER
11-02-2008 @ 15:39 | Και δε με νοιάζει πιά που χαθήκαμε
ούτε οι φίλοι που πάνε κι έρχονται
ούτε να σώσω τη ψυχή μου
που σαν πουτάνα γαμιέται κάθε μέρα
εντυπωσιακή πράγματι η εξομολόγησή σου. Παραδίνεσαι χωρίς μακιγιάζ..! | |
silmariel
14-02-2008 @ 15:29 | σας ευχαριστώ όλους πολύ που περασατε και αφησατε τα σχόλιά σας τις συμβουλές και τα ποιήματα..
να'στε καλά | |
asteroskoni
25-02-2008 @ 08:05 | Nα σαι πάντα καλά να γράφεις κάτι διαφορετικό που πληγιάζει
ευχάριστα την αύρα τον γύρω σου....και όσοι σε ξέρουν(όχι αλπά έχουν ρίξει μια ματιά )θαρώ πως σάγαπούν πολύ...Τι άλλο τους απομένει να κάνουν άλλωστε από τόσο μακριά? ::wink.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
01-03-2008 @ 11:32 | !!!!!!!!!!! εισαι αληθινη οσο εξαισια
ποναει αυτο
ανταμειβεται αυτο
καποια στιγμη
νασαι φιλος με το πονο
| |
Maria Olsen
20-05-2008 @ 14:36 | Πως αγνοεί κανείς τον πόνο...
Noμίζω πως το θέμα είναι να βρείς την αιτία και συμφωνώ με τον Paxatouridis στο ότι πρέπει να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι, να τον αγαπήσεις όπως είναι, να τον συγχωρήσεις όπως είναι, αν θέλεις να τον καταλάβεις και να προχωρήσεις στη ζωή σου...
Και καμιά βόλτα και λίγη γυμναστική και κανένα σινεμά δεν βλάφτουν πάντως, τώρα που είμαστε στο θέμα συμβουλές...
Σου εύχομαι ότι καλύτερο | |
Σελίνα
30-06-2008 @ 08:52 | αργοπορημένα, αλλά το διάβασα... πολύ δυνατό, βούρκωσα κι ανατρίχιασα συνεχόμενα ...
λείπει η γραφή σου | |
ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ
13-09-2009 @ 04:08 | εισαι απιστευτη στην εκφραση σου....κοπελιά, εισαι συγκλονιστικη | |
 |
