stixoi.info: Ένα χορικό κι ένα στάσιμο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ένα χορικό κι ένα στάσιμο

[font=georgia][color=black]Άφαντα χαϊδεύει ο ήλιος του δειλινού..
Στις πανωστράτες του μετράει τον καημό των βράχων
που με φροντίδα συμμάζεψαν οι αχινοί στ’ αγκάθια τους.

Μυρίζει πέλαγο απόψε.

Πίνει ο κουντουλιέρης ο άνεμος , ο περαματζής, τ’αστράφτια,
αχνίζουν απ’τα μέσα του ιώδια , κι άλλα – πώς να σε ονομάσω ;
Μυρίζει πέλαο απόψε.
Είν’ο Θεός που κλαίει τώρα , κομμάτι απ’ της στεργιάς μου τα γελαστά.
Μα ένα φιλί τον ήξερε , τον βρήκε ‘ όταν τον ροδαντάμωσε , τον θύμωσε θαρρείς.
Τον τράβηξε η θάλασσα κοντά της,
τον είπε αίμα – στη στέρφα πορφύρα το `δωσε να ‘χει παιδί κι εκείνη -
κι ένα καράβι απόσωσε , στα χέρια του παιχνίδι.

Μυρίζει πέλαο απόψε
μέσα στ`ασβεστωμένα πιθάρια που αρραβωνιάζονται δραφάκια με γιασμίνες
πάνω στ` ακροκόρφι του κισσού –
ολοπράσινο στέκακι καρφωμένο στην εβένινη κόμη της νυχτιάς.
Εκεί.
Στα μοναχικά καλντερίμια που τριγυρίζουν , γυμνά από ανθρώπους ,
και σκουντουφλούν στις ίδιες τους τις πλάκες
μυρίζει πέλαγο. Απόψε,
στα νότια των κήπων θυμάμαι ‘

τους γλάρους να κιοτεύουν στης τρικυμίας τις μπαλωθιές`
ένα προς ένα τ΄άστρα τα φθισικά να ξεψυχούν
μα να :
Ίσκα γίνονται στης σκόνης που ανταριάζει
τον κίτρινο πυρσό - άναψε της ψυχής το καντήλι.

Στάσιμο ένα .Για τ` όνειρο που εκάλεσα – πώς να σε ονομάσω ;
Kι ένα χορικό. Για τα μελτέμια που σε πήραν.

Mύριζε πέλαγο απόψε.

Ύστερα,
σε κατηργήσαν της βροχής οι κρύσταλλοι...[/font][/color]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 6


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

ψιτ-ψιτ 11-02-2008 @ 00:57	και γαμω............τα ανεκδοτα!!!
arpistre 11-02-2008 @ 01:01	Χωρίς λόγια!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 11-02-2008 @ 01:03	άλλος για Χίο τράβηξε άλλος για Καμπουράκη κι άλλος στου Θέμου τα λεφτά ψάχνει να βρει τον Μάκη Ύστερα, σε μούσκεψαν της βροχής οι τοξικοί κρύσταλλοι... καλημέρες ονειροποιέ
Δήμητρα 11-02-2008 @ 02:14	Ένα Χαριστικό κι ένα Αναστάσιμο... Γράφε να μαθαίνουμε.... ::love.::
Ναταλία... 11-02-2008 @ 04:00	πολύ καλό ::yes.:: ::up.::
Maria Olsen 11-02-2008 @ 04:51	Panemorfo ::yes.::
velico 11-02-2008 @ 04:56	Mύριζε πέλαγο απόψε.... μυρίζει όμορφα...
nirbana 11-02-2008 @ 06:39	μυρίζει πέλαο και όχι μόνο το ποίημα υπέροχο... ::yes.::
simela 11-02-2008 @ 08:12	πάλι με ταξίδεψες..και μ' άφησες εκεί...
MARGARITA 11-02-2008 @ 08:35	::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
anthrakoryxos 11-02-2008 @ 09:04	Άι χεβ, νόου γουόρντς..
επισκέπτης 11-02-2008 @ 13:08	όταν εσύ Γιάννη πιάνεις τις θάλασσες και τους ανέμους..... ::rol.::
MASTER 11-02-2008 @ 15:35	σαν ένα θα λασσινό όνειρικό ταξίδι!
solminoraki 25-03-2008 @ 14:13	...δε βρίσκω στολίδι να σου χαρίσω.Ολα μοιαζουν φτηνά μπροστα στον λεκτικό σου πλούτο. ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο