| |
| | Μόνος |  | | | Γι'αυτόυς που μας δίνουν ελπίδα | | |
[align=center]Καταραμένος από τους αρχαίους Θεούς,
Να τριγυρνάω στη γη για αιώνες πολλούς.
Δεν θυμάμαι πόσος καιρός έχει περάσει,
Αιώνες πέρασαν χωρίς να έχω γεράσει.
Δεν πίστευα στην αγάπη,
Έλεγα πως ήτανε μια απάτη.
Έκανα λάθος μα το κατάλαβα αργά,
Ένα λάθος που το πλήρωσα ακριβά.
Έμεινα μόνος να περπατάω χωρίς ελπίδα,
Μα η καρδιά μου χτύπησε δυνατά μόλις σε είδα.
Ήρθες σαν το χάραμα,σαν την αυγή,
Έμοιαζες με θεά που περπάτησε στη γη.
Ήσουν η απάντηση στις προσευχές μου,
Η ελπίδα ότι θα κλείσουν οι πληγές μου.
Ένα θέλω μα δεν τολμώ να στο ζητήσω,
Στην αγκαλιά σου να βρεθώ κι εκεί να σβήσω.
[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες θα σηκωθείς | | | |
|
Helene52
11-02-2008 @ 09:57 | ::love.:: ::love.:: ::up.:: | | ΝΙΚΟΣ P
11-02-2008 @ 10:00 | ::yes.:: | | Φαληρέας
11-02-2008 @ 10:14 | "Ήσουν η απάντηση στις προσευχές μου,
Η ελπίδα ότι θα κλείσουν οι πληγές μου.
Ένα θέλω μα δεν τολμώ να στο ζητήσω,
Στην αγκαλιά σου να βρεθώ κι εκεί να σβήσω."
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Maria Olsen
11-02-2008 @ 10:42 | Πολύ όμορφο! ::yes.:: | | angelaki*
11-02-2008 @ 11:36 | ::up.:: ::angel.:: ::yes.:: | | AlexSAI
11-02-2008 @ 12:15 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
