stixoi.info: Η Ακτή των Χιλίων ευχών

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η Ακτή των Χιλίων ευχών

Καθαρός αέρας ενός παραμυθιού

[I]Κάποτε γαληνεύει και η Θάλασσα...
όταν ο άνεμος κουράζεται να λυσσομανά και επιστρέφει ξανά στην άκρη του χρόνου ,
στην αρχή του, εκεί που σκάει το κύμα ...[/I]

[I]Και τότε όλα είναι πιο γαλήνια
σαν δυο κουβέντες ενός μικρού παιδιού
σαν μια αφελή σκέψη
που μέσα της έχει κλεισμένη όλη την αλήθεια του κόσμου[/I]

Και τότε έτσι από θαύμα
από ένα απλό τραύμα στα τρυφερά γονατάκια του
όλα εξαγνίζονται
και το όνειρο επαναπροσδιορίζεται ..

[B][I]Η άμπωτις της ψυχής πηγαινοέρχεται
σε θυμώνει όταν σε βγάζει στα βαθιά με το φαινόμενο της Παλίρροιας
σε ανταμώνει όταν σε ξεβράζει σαν αδειανό όστρακο
στο έρημο ακρογιάλι της ζωής ...[/I][/B]

Κάποτε γαληνεύει και το χρώμα
το βλέπεις όχι τόσο άγριο σαν τα μάτια ενός αίλουρου ζώου
που επιβιώνει μέσα στη ζούγκλα του

[I]αλλά σαν ένα κατοικίδιο γατάκι
που έχει ανάγκη τα χάδια σου και την αγάπη σου [/I]

¨[B][I]Όταν σε κοιτά με εκείνα τα μάτια όχι του πολέμου
αλλά της αφοσίωσης και του έκδηλου θαυμασμού
και είναι τόσο γενναιόδωρο στις εκδηλώσεις του
χωρίς στάλα εγωισμού , χωρίς στάλα εμπάθειας...[/I][/B]

Ο[I] δρόμος για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος
είναι εκείνος της αλήθειας των αισθημάτων σαν να λέει
με τη δική του ακαταλαβίστικη διάλεξη νευμάτων και κραυγών [/I]

[B]Σαν τις στιγμές σου φωνάζουν να τις αγαπήσεις
γιατί ζουν μόνο μια νύχτα
σαν το κύμα που ξεθυμαίνει όταν τελειώνει και ο αφρός της ζωής [/B]
[B]Όταν ξεμένεις από σχεδία και το άψυχο κουφάρι σου πετιέται
στην άκρη του πόνου...[/B]

[I]Είσαι εσύ η θάλασσα William
ένα φαινόμενο χωρίς φύση
που αλλάζεις χρώμα και διάθεση [/I]

όταν σε κολυμπούν και σε ταξιδεύουν
ειδών- ειδών άνθρωποι
άλλοι με πρόσωπο και άλλοι με προσωπείο

[I]άλλοι με μάσκα και άλλοι σε κοιτούν στα μάτια
για να ανακαλύψουν τι κρύβεται μέσα σου
να δουν πίσω από τον ήλιο που σε ξημερώνει [/I]

να δουν μέσα από την κηλίδα του πετρελαίου
που σε πεθαίνει αργά - αργά σαν θανατερή αρρώστια...

[I]Και αν καμιά φορά έχεις ανάγκη να ξεφύγεις από τον άλλο κόσμο
τον διαφορετικό που κολυμπά μαζί σου
Πάρε μια βαθιά ανάσα και κάτσε στο βυθό
εκεί έχει μπόλικο οξυγόνο για να επιβιώσεις
έχει στον πυθμένα του κρυμμένα καλά τα όρια της μοναξιάς
που θα σε ξεβολέψουν από τα αυτονόητα αυτού του κόλπου [/I]

[I]Εκεί ίσως βρεις και καμιά γοργόνα
να ταξιδέψετε παρέα πάνω στο άγριο κύμα
μέχρι να σας βγάλει στην ακτή των χιλίων ευχών [/I]

[B][I][U]η νέα μέρα που μόλις ξεκινά [/U][/I][/B]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Ταξίδια,Φαντασίας Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις

tik-tak 11-02-2008 @ 18:01	Υπέροχο! Αλλά μεγάλο! Πού να κάθεσαι , τώρα, να ,....διαβάζεις! Άλλωστε, όλο το νόημα και η ποιητική τέχνη, υπάρχει....στις πρώτες στροφές! Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν και να ....απουσιάζουν!
MARGARITA 12-02-2008 @ 00:28	Η άμπωτις της ψυχής πηγαινοέρχεται σε θυμώνει όταν σε βγάζει στα βαθιά με το φαινόμενο της Παλίρροιας σε ανταμώνει όταν σε ξεβράζει σαν αδειανό όστρακο στο έρημο ακρογιάλι της ζωής ... Όλο σου θαυμάσιο φίλε....
M.is 12-02-2008 @ 01:02	Καθαρός αέρας ! Τι να πω... ξεχειλίζει ομορφιά! Εύχομαι πάντα να έχεις καθαρή ψυχή να γράφεις καθαρά και τόσο όμορφα...
Αγνή 12-02-2008 @ 03:37	Είσαι εσύ η θάλασσα William ένα φαινόμενο χωρίς φύση που αλλάζεις χρώμα και διάθεση. Έτσι!
arpistre 12-02-2008 @ 07:27	Πολύ όμορφο! Η τελευταία φράση αναγκαιότητα, κάθαρση
Γιάννης Ποταμιάνος 03-07-2009 @ 09:55	Εκεί ίσως βρεις και καμιά γοργόνα να ταξιδέψετε παρέα πάνω στο άγριο κύμα μέχρι να σας βγάλει στην ακτή των χιλίων ευχών ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο