Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τριλογια της Ελενης #2 Το χρωμα της σκουριας
 στην Ελενη Γκ. , και στο στιχοφιλαρακι μου , την ΑΕ.ΕΠΕ.
 

Την πλατη μου γυρισα στον νομο της φυσης περι κενων .
Σε μια μικρουλα γωνια σ' εκρυψα , και καθε τοσο ανοιγω ,
και ριχνω μια ματια .
Αλλα παντα λαδωνω πρωτα το κλειδι , μηπως απο το τριξιμο
της σκουριασμενης κλειδαριας , αδικα ανησυχησω τους "γυρω" μου .

Δεν εχω ξεδιαλυνει αν αυτο που κανω ειναι υποκριτικο , η αναγκαιο .
Παντα λεω πως δεν φταιω εγω .
Αυτος ο νεαρος που ακομα ζει μεσα μου φταιει , που δεν λεει να φυγει,
να μ' αφησει επιτελους να μεγαλωσω .
Κι εσυ, αν θα με ρωτουσες , την απαντηση θα την ειχα ετοιμη .
“Μη φοβάσαι, μια βολτα παω στην παλια μου γειτονια , ετσι , να πω μια καλημερα “

Για μενα ξερω , ενα κιτρινο φυλλο ειμαι .
Ενα φυλλο , που ακομα αντιστεκεται στο φυσικο του δρομο προς το χωμα .
Αλλα καθε μερα το χωμα μου γνεφει , και η σκουρια της κλειδαριας
μου δινει λιγο απο το χρωμα της .
Ζητημα χρονου ειναι .

Με πειραζει που για σενα δεν ξερω .
Ισως μεγαλωσες , κι ακολουθησες το δικο σου φυσικο νομο .
Ισως γι αυτο , οσες καλημερες κι αν ειπα , καλημερα δεν ακουσα .

Δεν ξερω τιποτα πια για σενα ,
μονο τ ‘ ονομα σου ..... που κιτρινιζει ,
και μερα με τη μερα ,
πανω σου , πανω μου ,
το χρωμα της σκουριας συσσωρευεται .........




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οπου κι αν παιζω , το γηπεδο ειναι δικο μου ......
 
Helene52
14-02-2008 @ 04:05
Βάζω τις φωνές .............Καταπληκτικόοοοοοοοοοοοοο ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ναταλία...
14-02-2008 @ 04:25
Για μενα ξερω , ενα κιτρινο φυλλο ειμαι .
Ενα φυλλο , που ακομα αντιστεκεται στο φυσικο του δρομο προς το χωμα .
Αλλα καθε μερα το χωμα μου γνεφει , και η σκουρια της κλειδαριας
μου δινει λιγο απο το χρωμα της .
Ζητημα χρονου ειναι

υπέροχο είναι ::yes.:: ::up.:: ::up.::
ingion1
14-02-2008 @ 04:30
πραγματικα υπεροχο!
EKI
14-02-2008 @ 04:39
Φίλε νοσταλγέ
είναι η πρώτη φορά που ζηλεύω τον τόπο σου,
αλλά και πάλι αναρωτιέμαι
εκεί είναι το Τέξας ή εδώ;
::wink.::
Για την Ελένη σου
::theos.::
AlexSAI
14-02-2008 @ 04:50
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
dragoste
14-02-2008 @ 04:58
::yes.:: Πάρα πολύ όμορφο!
Aris4
14-02-2008 @ 05:04
Μια μεγαλη καλημερα στους Βαλεντινους και στις Βαλεντινες ::love.::
Πηρατε σοκολατακα ωρε ? Ανθοδεσμες , αρκουδακια ?

Εγω εχω παρει απ' ολα !!!!!!!! ::love.:: ::naugh.::
Μαρία Χ.
14-02-2008 @ 05:15
"Δεν ξερω τιποτα πια για σενα ,
μονο τ ‘ ονομα σου ..... που κιτρινιζει ,
και μερα με τη μερα ,
πανω σου , πανω μου ,
το χρωμα της σκουριας συσσωρευεται ........."


::up.:: ::hug.::
Το θέμα δεν είναι αν τα έχεις πάρει.. αλλά πού θα τα δώσεις Αρούλη !! ::mad.::
tinios
14-02-2008 @ 05:45
"Για μενα ξερω , ενα κιτρινο φυλλο ειμαι .
Ενα φυλλο , που ακομα αντιστεκεται στο φυσικο του δρομο προς το χωμα .
Αλλα καθε μερα το χωμα μου γνεφει , και η σκουρια της κλειδαριας
μου δινει λιγο απο το χρωμα της .
Ζητημα χρονου ειναι ."

Απ' τα καλύτερα!
artista_k
14-02-2008 @ 06:18
Θεικό! Γιατί να μη με λένε Ελένη; ::sad.:: ::kiss.:: ::love.::
anthrakoryxos
14-02-2008 @ 06:54
Για λίγο αντιστέκονται τα φύλλα στο πέταγμα τους..
Ύστερα, βιολιών δοξάρια, δεξιά, αριστερά, χαμογελαστά αλεξίπτωτα, ίπτανται καθοδικά, και προσγειώνονται, βλέποντας απο κοντά ότι λαχταρούσαν.
Ατόφια γη και τ' αδέρφια τους, που γλυκοκοιμούνται..
Πολύ μου άρεσε!!!
boutzis
14-02-2008 @ 06:57
ΥΠΟΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ::theos.::
ψιτ-ψιτ
14-02-2008 @ 07:35
ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ψιτ-ψιτ
14-02-2008 @ 07:35
::up.:: ::up.:: ::up.::
nirbana
14-02-2008 @ 07:45
πο πο πόσο μου άρεσε!!!!!!!!!!!!!!!!!
κι ας μη με λεν Ελένη... ::yes.::
marakos1948
14-02-2008 @ 08:14
::yes.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
14-02-2008 @ 09:56
Σκουριασμένε μου;;;; Να σου στείλω κι άλλο λάδι;;; Κρητικό.
Έγραψες!
Α.Ε. ΕΠΕ
14-02-2008 @ 13:05
Κι εγώ, αθόρυβα σου γνέφω
πως θα 'μαι δω κάθε φορά
απ' άλλους κόσμους θα επιστρέφω
και θα σ' αγγίζω τρυφερά
::love.::

Όχι! δεν με λένε Ελένη,
(Να πω πως με λένε Αφροξ...; καλά σκάω! ::scare.:: )
AleXandros K.
14-02-2008 @ 18:10
Η σκουριά που μαζεύουν τα χρόνια και κατατρώει τις μνήμες μας Άρη...Πολύ ωραίο
Την καλησπέρα μου...
Aris4
16-02-2008 @ 05:17
Καλημερα , να ειστε ολοι καλα ! ::kiss.::
justawoman
16-02-2008 @ 10:35
::kiss.::
sylia_218
14-03-2008 @ 09:31
αχ,τι ωραιο που ειναι... ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
16-03-2009 @ 07:17
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο