Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κοινωνία ποιήσεως iii
 καλημέρα
 
ξέρεις, αγαπημένε μου άγνωστε αναγνώστη
πολλές φορές εκπλήσσομαι κι ο ίδιος από τη δύναμή μου
ποιητική αδεία να οραματίζομαι το αδύνατο
κι αυτό το αισθάνομαι συχνά, κάθε που αφήνω
την φαντασία μου ελεύθερη να καλπάσει
σε λόφους τάχα και βουνά κι απότομες χαράδρες
φέρνοντας μοναχά με τα όργανα
μιας αοράτου οράσεως, μπροστά μου
εικόνες τόσο χιμαιρικές, τόσο άπιαστες
αλλά και τόσο οικείες
σ’ όλους όσους ονειρεύονται,
σ’ όλους όσους ζουν πέρα από τη χώρα του εδώ
όπως εγώ κι όπως κι εσύ άλλωστε.

κι έτσι καμιά φορά
αγαπημένε μου άγνωστε αναγνώστη
σε ώρες μεταμεσονύχτιες , συνήθως,
που όλα ησυχάζουν εδώ στον κόσμο των θνητών
κι οι αυταπάτες αποσύρονται, κατάκοπες
στην αγκαλιά του ύπνου
-γιατί όπως ίσως δεν φαντάζεσαι, κι οι αυταπάτες
έχουν ανάγκη ανάπαυσης-
το σαλόνι μου μετατρέπεται σε εξαίσιο τσίρκο.
απάνω στα φωτιστικά μου ακροβατούν
σαλτάροντας ανάλαφρα από το ένα στο άλλο
κάτι γαλάζια απόκοσμα πιθήκια
γελώντας και βυζαίνοντας το δάχτυλό τους,
και τα ψηλά ποτήρια του κρασιού μες στη βιτρίνα
έτσι ως στέκονται στο ένα τους πόδι
πειθαρχικά βαλμένα σε σειρά
-πάντοτε μου άρεσε η στοίχισις κι η τάξις
στα πράγματά μου αλλά και στη ζωή μου-
μοιάζουν με ολόλευκα πανύψηλα λελέκια
που κρώζουν προσκαλώντας ερωτικά το ταίρι τους…
ίσως εσύ τώρα να γελάς ή και να σκέφτεσαι
πως λίγο απέχω από την τρέλα
όμως εγώ, βράδια πολλά έχω αφεθεί
στις μουσικές παρόμοιων παραστάσεων
δίχως να νιώθω ενοχές….



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      κοινωνία ποιήσεως
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
velico
15-02-2008 @ 01:35
::theos.:: ::yes.:: ::up.::
isidora
15-02-2008 @ 02:17
σε ώρες μεταμεσονύχτιες , συνήθως,
που όλα ησυχάζουν εδώ στον κόσμο των θνητών
κι οι αυταπάτες αποσύρονται, κατάκοπες
στην αγκαλιά του ύπνου
-γιατί όπως ίσως δεν φαντάζεσαι, κι οι αυταπάτες
έχουν ανάγκη ανάπαυσης-
το σαλόνι μου μετατρέπεται σε εξαίσιο τσίρκο.

Άπαιχτη αλήθεια!!!!
poetryf
15-02-2008 @ 05:03
::oh.:: ::oh.:: ::oh.::
tinios
15-02-2008 @ 05:06
Εξαίρετο, πραγματικά!
arpistre
15-02-2008 @ 05:48
Είναι πολύ ωραίο
justawoman
16-02-2008 @ 10:19
...
flwredia
13-11-2009 @ 10:49
αααααχ τι όμορφοοοοοοοοοοοοοοοοοο
::smile.::
::up.::
::theos.::
Μαυρομουστάκης
23-11-2016 @ 11:53
Και πάλι ΜΠΡΑΒΟ!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο