Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το αγαλμα της αφροδιτης
 
εκεινο το απογευμα
περπατησα πολυ
στα χαλασματα της αρχαιας παφου
με οδηγο τον ηλιο
να οδοδειχνει τον δρομο
των ονειρων προς την τελειωση
κι ο δρομος τουτος
ηταν μακρυς
περα απο την τελευταια
ακρη της θαλασσας
περα απο την σιωπη
της απελπισιας
του καιρου
και των παραξενων εποχων
σε μια ακρη του δρομου
ενα αγαλμα
ΑΦΡΟΔΙΤΑ ΠΑΦΙΑ
ελεγε
κι αμεσως συνειρμος
θαλασσης και ερωτος
εγινε στον νου
ανημπορος να αντεξω το μακρος
του δρομου κοντοσταθηκα
και μια σιωπη θαλασσινη
γεματη ηδονη
μου γυρισε στην σκεψη
ωστε ο χρονος
και ο τοπος
να τελειωσουν εκει
οπως και τοτε
στην λευκοφορα
καμαρα
που με ειχε ξενυχτησει
μια σεληνη
και το σχημα του κορμιου
ενος αγγελου
που αποκοιμιοταν
ως το χαραμα
στην γαληνη του σεντονιου
και το συμπαν τελειωσε
λιγο πριν ξημερωσει
κι εγω θυσια στην παφια θεα
ερωτικος
μοναχος
και πανηδονος
σαν να ηταν θεου χαρισμα
η συντηχια αυτη σε τουτο
τον τοπο






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      κυπρος, νησος εν αμφιρυτη
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://bookchoolic.blogspot.com/
 
Maria Olsen
15-02-2008 @ 06:58
Η διήγησή σου είναι ζεστή και ζωντανή σαν εικόνα, με άγγιξε...
Ή μάλλον, μου δημιουργεί εικόνες στο μυαλό

κι ο δρομος τουτος
ηταν μακρυς
περα απο την τελευταια
ακρη της θαλασσας
περα απο την σιωπη
της απελπισιας
του καιρου
isidora
15-02-2008 @ 07:08
ωστε ο χρονος/και ο τοπος/να τελειωσουν εκει
οπως και τοτε/στην λευκοφορα
καμαρα/που με ειχε ξενυχτησει
μια σεληνη/και το σχημα του κορμιου/ενος αγγελου
που αποκοιμιοταν/ως το χαραμα/στην γαληνη του σεντονιου/και το συμπαν τελειωσε/λιγο πριν ξημερωσει
κι εγω θυσια στην παφια θεα/ερωτικος/μοναχος
και πανηδονος/σαν να ηταν θεου χαρισμα
η συντηχια αυτη σε τουτο/τον τοπο
Άψογο όσο λίγα!!!
Φεγγαροπετρα
15-02-2008 @ 07:11
Υπεροχο τι αλλο να πω.....μηπως σε μια αλλη ζωη να΄χες ζησει εδω;
simela
15-02-2008 @ 07:57
υπέροχο και το τελείωμά σου...εξαιρετικό!!!
TAS
15-02-2008 @ 08:02
πανηδονος
σαν να ηταν θεου χαρισμα..

...
elena351
15-02-2008 @ 08:13
Yperoxo !!! ::yes.:: ::up.::
treloutsiki!!
15-02-2008 @ 09:09
μαγικο...
iptamenos_gatos
15-02-2008 @ 12:35
φεγγεροπετρα
εγω οχι ισως καποιοι απο τους προγονους μου απο την μερια του πατερα μου ηταν κατακτητες στο νησι πριν περιπου 700 χρονια τον καιρο της λατινοκρατιας αλλα και παλι οταν παω σε εναν τοπο και τον περπαταω καλη ωρα σαν την κυπρο δενομαι μαζι του και καπου αρχιζω και βγαζω συναισθηματα
μαρια ολσεν
ο σεφερης σε ενα ποιημα του με τον τιτλο ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ μιλαει για την "αφροδισια ρωμη" εκει στην παφο λενε πως υπηρχε ενα "ιερο πορνειο" αφιερωμενο στην αφροδιτη αυτο μου εφερε ολες αυτες τις εικονες στον νου μιας και γι αυτο διαβαζα σημερα το απογευμα σε ενα νεο βιβλιο του ΜΙΕΤ απο τα καταληπα του Σεφερη που μιλα για την κυπρο ο τιτλος του βιβλιου ειναι "Βαρναβας Καλοστεφανος" και αυτο που επανεφερε στον νου ολα τουτα
ΤΑΣ
η εκφραση πανηδονος ειναι απλοελληνικη αποδοση του επιθετου καθηδονος που χρησιμοποιει ο αγιος Θεοληπτος Φιλαδελφειας μην σε παραξενευει
Ισιδωρα
αυτην την φαση την εχω ζησει μετα την επισκεψη μου στην κυπρο απλως την εβαλα εδω λιγο ετεροχρονισμενα μιας και ολα αυτα εκει με οδηγουσαν
για τους υπολοιπους
ευχαριστω για τα σχολια σας

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο