ΝΙΚΟΣ P 15-02-2008 @ 10:01 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
anthrakoryxos 15-02-2008 @ 10:42 | Στη μοναξιά μου κλαίω
και ξεχύνονται ποταμοί
να ξαναγράψουν την ιστορία μου
που τα όνειρα μου τη στερούνται πια τα βράδια.
Ωραία σκέψη!!!!! | |
Maria Olsen 15-02-2008 @ 11:45 | Tι πίκρα και τι σαρκασμός!
Αλλά τα μόριά σου θυμούνται... | |
ofilia 15-02-2008 @ 12:15 | ειναι πολύ δυνατό ποιημα και στους στιχους αλλα και στα συναισθηματα που εκφράζει. Σε μια λεξη θα σταθώ θρηνοπουλι μου αρεσε πολύ! ::yes.:: | |
arpistre 15-02-2008 @ 14:38 | Ναι, ωραίο! | |
ARGY 16-02-2008 @ 07:37 | Τζενάκι, αύριο έρχομαι κάτω για μερικές μέρες. ϊσως λοιπόν τα πούμε από κοντά. Όσο για το ποίημα σου..... εξαιρετικό, πολύ πολύ μου άρεσε... ::yes.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny) 16-02-2008 @ 09:43 | Σας ευχαριστώ παίδες.
Αργυρούλη μου, δεν είμαι πια Αθήνααα, προς Κρήτη μεριά πότε θα κατέβεις;;; ::love.:: | |
|