| |
| | Όταν οι αναμνήσεις γίνονται πρώιμη ιστορία |  | | |
[I]Ν’ ανοίξεις το βιβλίο,
να δεις τι γράφει
για την παλιά Θεσσαλονίκη,
να δεις και τη δικιά μας τη ζωή
γραμμένη με μολύβι,
βιαστικά, στα περιθώρια,
ανάμεσα στις παραγράφους
και πίσω απ’ τα εξώφυλλα.
Οι σελίδες κολλάνε μεταξύ τους,
τις αγκυλώνει το συρματόπλεγμα
που είχανε βάλει στη γειτονιά,
στο μέρος που το κάστρο ήταν πεσμένο,
κι ο ξεχασμένος σελιδοδείκτης
μυρίζει αλάνα κι ασβεστωμένα σκαλοπάτια.
Ν’ ανοίξεις το βιβλίο·
εμείς ξυπνήσαμε μια μέρα
κι είδαμε τα όνειρά μας
τυπωμένα με γράμματα ψιλά.
Διαβάσαμε στις οδηγίες χρήσης
για τα τριάντα πέντε χρόνια μας
που ’χουν παλιώσει,
για τις αναμνήσεις μας
που δεν πρόλαβαν ν’ ανθίσουν
κι έχουνε γίνει πρώιμη ιστορία.
Το χέρι που έγραφε βιαζόταν
κι από το γράφε γράφε
χάλασε το καρφί
που κρατούσε κρεμασμένη
τη λαμαρινένια σκάφη,
σάπισε την ξύλινη σκάλα της αυλή μας,
κι έκανε τη σκουριά της καπνοδόχου,
στο τοίχο, έργο τέχνης,
ύστερα έβαλε και τίτλο «άλλη εποχή».
Ψάξε να βρεις εκείνο το μολύβι
που έγραψε τα παιδικά μας χρόνια,
-ήτανε ξυμένο με κοφτερό σουγιά-
να το ’χω, να το δείχνω. [/I]
© Θοδωρής Βοριάς
http://vorias.blogspot.com/
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
marakos1948
15-02-2008 @ 13:03 | ::yes.:: | | Helene52
15-02-2008 @ 13:16 | ::up.:: | | ΕΛΕΑΝΝΑ
15-02-2008 @ 13:18 | μου αρέσει να βλέπω εικόνες σ'ένα ποίημα θοδωρή και συ έχεις πολλές,επισης μου αρέσει αυτες οι εικόνες να έχουν συνοχή,κι αυτό το έχεις με λίγα λόγια ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | velico
15-02-2008 @ 14:52 | κι ο ξεχασμένος σελιδοδείκτης
μυρίζει αλάνα κι ασβεστωμένα σκαλοπάτια.
::yes.:: | | justawoman
16-02-2008 @ 01:18 | Εικόνες που αναδύουν νοσταλγική αναπόληση
μιας πόλης που σε τίποτε πια δε θυμίζει τα χρόνια της αθωότητας
εξόν ίσως από κάτι δειλινούς περιπάτους στην παραλία ή στα σοκάκια της πάνω πόλης
Μου άρεσε πάρα πολύ Θοδωρή | | Αγνή
16-02-2008 @ 08:17 | Πολύ ωραίο Θοδωρή.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
