| |
'Oλα μου ερχονται στη μνήμη
Πρόσωπα στο πάτωμα
Σκουριά στο στόμα μου
Το μέτωπό μου χτυπά στο πεζοδρόμιο
Νωθρός ξανα!
Ένας δρόμος γεμάτος τρέλλα
Στενά χωρίς κόσμο
Φώτα που αργοσβήνουν
Πολύ διαφθαρμένοι για να μείνουμε ζωντανοί
Πολύ νέοι για να πεθάνουμε
Δαγκώνω τις λέξεις...
Κανείς δεν μπορεί να έρθει πιο κοντά στην αλήθεια
από σενα!
Και κλείνω τα μάτια
Απίθανα γαλάζιο τ όνειρό σου
Καθώς βαδίζω αυτούς τους απέραντους δρόμους
βλπεπω το πρόσωπό σου
ψιθυρίζω τ όνομά σου
και αδειάζω το μέσα μου από κάθε σκουριά!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
