Helene52
18-02-2008 @ 01:09 | Ας ήταν έστω να μην είχα μάσει
τόσα τσουβάλια μνήμες με τα χρόνια
αχ να μπορούσα
από τους ώμους να τις τίναζα σα χιόνια
και μ' ένα γέλιο παιδικό
με νήπιο ενθουσιασμό
να έλεγα ναι το θέλω
ν' αγαπώ
και θέλω και να μ' αγαπούν ακόμα
::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | |
simela
18-02-2008 @ 02:07 | ειδικά τα τελευταία λόγια...μένουν στο μυαλό...
::yes.:: | |
AlexSAI
18-02-2008 @ 02:44 | ::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Ενιπεύς
18-02-2008 @ 05:47 | Αγαπητή Jorlin το ποίημα σου είναι ξεχωριστό.
Μου αρέσει που ο στίχος σου δεν είναι φορμαλιστικός.
Συγχαρητήρια!! | |
nirbana
18-02-2008 @ 08:05 | κι εμένα μου άρεσε αυτός ο στίχος και το σύνολο βέβαια.. | |
Jorlin
19-02-2008 @ 05:42 | Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας για τα σχόλιά σας! ::smile.:: | |
ka ti na
19-02-2008 @ 11:08 | μ΄ άρεσε καί μ΄ άγγιξε πολύ... | |
arpistre
26-02-2008 @ 15:44 | Ωραιότατο! Έχουνε δίκιο οι αποπάνω μου, αυτή η γραφή αναδεικνύει την ένταση της Ανάγκης. | |
 |
