MARGARITA
19-02-2008 @ 00:25 | Μου άρεσε το μελαγχολικό σου Νικόλα..μα πιο πολύ ο τίτλος του ποιήματος.... | |
AlexSAI
19-02-2008 @ 00:26 | Σβήνει το όνειρο και πάλι απόψε δε θα’ρθεί.
Αύριο πάλι ο εχθρός μου πόθος θα μ’ακολουθεί.
::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
simela
19-02-2008 @ 00:35 | ...ρίγος και ταραχή απύθμενη, σπάνε με μιας της δίψας το ποτήρι....Υπέροχο!!! ::yes.:: | |
Φαληρέας
19-02-2008 @ 00:38 | ::up.:: | |
Ναταλία...
19-02-2008 @ 02:14 | Μα όταν δειλά και εξαίσια μου χαρίζεται
σαν από αιώνες χαμένο πολύτιμο ζαφείρι,
ρίγος και ταραχή απύθμενη,
σπάνε με μιας της δίψας το ποτήρι.
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: | |
kleisto parathyro
19-02-2008 @ 04:23 | ::oh.:: υ π ε ρ ο χ ο !!!!!!!!!!!
σ'ευχαριστώ από καρδιάς | |
Δημήτρης Μέξης
20-02-2008 @ 05:24 | Πάρα πολύ ωραίο....!
::up.:: | |
 |
