| |
Σα να υπάρχει απόψε λίγο κρύο.
Τριγύρω στην ατμόσφαιρα,
μόνο υγρασία και σιωπή.
Σαν κρυώνω λοιπόν σήμερα,
ένα τσιγάρο θα ανάψω ακόμα,
να θυμηθώ πως και σήμερα είμαστε χωριστά.
Κι η νικοτίνη,
μόνο εξάρτηση μου φέρνει, μα το Δία,
μόνο εξάρτηση στεγνή, πικρή,
σαν την μέρα που είπες αντίο.
Δυο τζούρες θα πάρω μεγάλες,
να γεμίζω λίγο ακόμα μονοξείδιο στα πνευμόνια μου,
να ζαλιστώ,
και κάτω από το σπίτι σου καντάδα να σου κάνω.
Ένα τσιγάρο ακόμα σ' αυτή τη διαδρομή,
ένα τσιγάρο που μου φέρνει χιλιάδες αναμνήσεις.
Περιφέρομαι στο κρύο σκεπτικός και τρέμοντας.
Το σπίτι σου δίπλα μου,
εγώ από κάτω,
και σκέφτομαι να ανέβω να σου δώσω ένα φιλί,
για τελευταίο αντίο.
Μα συνεχίζω να βαδίζω ως τα χαράματα,
να στέκομαι στο σπίτι σου από κάτω
και να κοιτάω το παράθυρο που είχες φως κλειστό.
Θα κοιμόσουνα σκέφτηκα,
όμως συνέχιζα επάνω να κοιτάω.
Σαν άνοιξες το φως,
άκουσα λυγμούς δακρύων από εσένα
και ανοίγοντας το παράθυρο με είδες.
Ένα τσιγάρο άναψα.
Σου είπα σιγά το αντίο,
πήρα μια τζούρα κι έφυγα.
Κι εσύ με κοίταγες γεμάτη πανικό,
γεμάτη αξιοπρέπεια και πόνο.
Το τσιγάρο τελείωσε,
το πακέτο άδειασε
κι έπεσα στα σκαλιά του παρελθόντος λιπόθυμος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
