Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αλλαγή ροής
 
με δυο πανιά το ένα να'ναι άσπρο
το άλλο να'ναι μαύρο, μαύρο σαν τη καταχνιά
απο μια σπηλιά το αίμα μου να βγάζω
και το λευκό το φως να το κάνει να μοιάζει ροζ

δεν μ'αρέσει που πέθαναν τόσοι για έμενα
ίσως να μην μπορέσω πότε ότι μου έδωσαν
να τους το δώσω πίσω
δεν μ'αρέσει να μου λεν πως αυτοί πολέμησαν για 'μένα
στο μυαλό τους είχαν τα πάντα
παρά ήρωες να γίνουν

μ'ένα καράβι που όπου έχει ξύλο μπάζει
μπαζεί νερό αρμύρα και δε με νοιάζει
τι κι αν αυτό θα βυθιστεί και στο πάτο εκεί θα φτάσει
εγώ κολύμπι ξέρω και κάποτε
θα επιστρέψω κάπου στη βάση

θύμαμε ένα παραμύθι
που όποτε κοιμόμουνα μ'άρεσε να το λένε
μίλαγε για ένα γιο μικρό
λιγομίλητό κι απλό
που όσες φορές κι αν ξεκινούσε
όσα αγκάθια στο κεφάλι αν του φορούσες
αυτός δεν τα 'νοιωθε καθώς
ένοιωσε πόνο που ήταν πιο μεγάλος κι απ'αυτό

κι από την άλλη να μου 'λένε να διαλέξω
μάθε την "ιστορία" ή μείνε και 'συ απ'έξω
απ'έξω απ'τη τραπέζη που κάνατε δικιά σας
και έχει χάσει την αξιά τη παλιά
τότε που κάθονταν εκεί
ήρωες ιππότες

δεν με νοιάζει τι έγινε χωρίς έμενα
φόβαμε όλα αυτά που γίνονται και δε προλαβαίνω
να συμμετάσχω σε κανένα
γιατί έσεις τα σχεδιάζεται να κυλάνε προς τη ροή του ένα
μα κάτι θα προλάβω
ένα ξύλο κι εγώ θα βάλω
και τότε θα πνιγείται όλοι
που το ποτάμι βάλθηκε το κόσμο να τρελάνει
και γύρισε απάνω σας
και σκέπασε το λάθος σας
ελπίζω, να πνιγείται όλοι...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
skorpios30
19-02-2008 @ 03:40
δεν με νοιάζει τι έγινε χωρίς έμενα
φόβαμε όλα αυτά που γίνονται και δε προλαβαίνω
να συμμετάσχω σε κανένα

παρα πολυ ομορφο..
καθως το διαβαζα
περναγαν οι εικονες μπροστα στα ματια μου..
::blush.::
AlexSAI
19-02-2008 @ 04:02
::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
19-02-2008 @ 12:04
θύμαμε ένα παραμύθι
που όποτε κοιμόμουνα μ'άρεσε να το λένε
μίλαγε για ένα γιο μικρό
λιγομίλητό κι απλό
που όσες φορές κι αν ξεκινούσε
όσα αγκάθια στο κεφάλι αν του φορούσες
αυτός δεν τα 'νοιωθε καθώς
ένοιωσε πόνο που ήταν πιο μεγάλος κι απ'αυτό

πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::up.::
maraki
19-02-2008 @ 13:55
panemorfo kai me eikones ::smile.::
prophet
20-02-2008 @ 00:29
φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα.. γνώριμες εικόνες..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο