Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι σκέψεις ενός ερωτευμένου
 
[align=center][I]Έσβησαν οι έρωτες που ζούσαν στην καρδιά μου
βούλιαζαν σαν χάρτινα καράβια
έλιωσαν σαν χιόνια...
Έσβησαν... την όψη σου σαν είδαν..
μικροί! πολύ μικροί ήταν μπροστά σου..

Τώρα εσύ είσαι εδώ , μαζί μου μα όχι δικός μου
τόσο κοντά μου κι όμως ξένος.
Μη μου μιλάς! άφησέ με! λύσε την καρδιά μου!
που σαν κόμπο έδεσες όταν μου είπες "σ' αγαπώ"..
Μη με κοιτάς! κοίτα τα όνειρά μου!
όλη μέρα, όλη νύχτα , μόνο εσένα έχω στο μυαλό..
Σε φοβάμαι! Σε θαυμάζω! σε μισώ...
Στα δυο χωρίζω τον εαυτό μου και πως να τον ενώσω;
απ' τη μια τ' αλόγιστο το πάθος με δαμάζει
εσύ ποτάμι, και διψώ νερό να πιω
αχ πόσο σε διψάω...
μα απ' την άλλη η λογική μου λέει "ξέχασέ τον"..

Εσύ που απόψε δεν κοιμάσαι
γιατί αισθάνεσαι όπως αισθάνομαι κι εγώ
πες μου το φάρμακο για τις πληγές, του έρωτα
ποιός να έχει;
να αγαπάει τόσο πολύ η καρδιά μου δεν αντέχει
πες μου και θα σου δώσω ό,τι έχω και μπορώ...
Για ένα άγγιγμα δικό του ανασαίνω..
Για έναν έρωτα δικό του πεθαίνω...
μα σε κανέναν να μιλήσω δεν τολμώ!

Έλα ! ή φύγε! μην μένεις στην μέση!
μη μ' αφήνεις σ΄αναμμένη φωτιά να περπατώ!
Μη με ρωτάς! δεν έχω λόγια να μιλήσω
μη με ρωτάς τι θέλω από 'σένα..
Μη με κοιτάς ! δεν έχω μάτια να σου δείξω
τι κρύβω μέσα μου για 'σένα...
Μ' ακούς; απόψε που σου γράφω άκουσέ με!
ποτέ και σε κανέναν για 'σένα δεν μιλώ!
μέσα μου σε έχω σαν κάτι ιερό..
μ' ακούς; ποτέ δεν μιλώ ! αλλά εσύ άκουσέ με..

Δεν μπορώ ούτε ποίημα πια να γράψω...
Δεν μπορώ ούτε νότα να πω...
Προσπαθώ μα δεν μπορώ!
Η σύγχυση με κυβερνά...
Η τρέλα με λυγίζει..
Το κορμί σου με πονά
η ψυχή σου με σκοτώνει...
και λέω πως φταίει το φεγγάρι..

Κι όταν με φίλησες , μ' ακούς;
όσα αισθάνθηκες πως ένιωσα είναι αλήθεια
ο ερωτευμένος δεν τολμά να δείξει όσα νιώθει...
άκουσέ με και ποτέ μην απαντήσεις...

Μα τι λέω η τρελή! σύνελθε Μαρία !
ξεκόλλα και δες πιο καθαρά...
ο έρωτας τυφλώνει
ζεις σαν τυφλός που ψάχνει μια σκιά...
Τα χείλη μου δαγκώνω
τα μάτια μου βουρκώνω
πλήκτρα στον υπολογιστή πατώ
και νομίζω πως έτσι θα γλιτώσω...

Αν είναι να ζήσουμε κάτι μαζί
ας είναι στολισμένο με λουλούδια της άνοιξης
ας είναι φωτεινό σαν του ήλιου τις ακτίνες
ας είναι πάθος πυρκαγιάς με ένστικτο ζωώδες
ας είναι αγνό σαν τον καθάριο τον αέρα
ας είναι άγιο μαζί και μαγικό...

Αν ο έρωτας ορίζεται κι αυτός στο πεπρωμένο
αν ήταν εξ' αρχής γραφτό να σ' αγαπώ
ας είναι κι ό,τι είναι ας συμβεί..
Η ντροπή ,ντροπή δεν έχει
όταν υπάρχει η αλήθεια
το κακό , κακό δεν είναι
όταν τόσο σε ποθώ...

Φταίς εσύ ;
Φταίω εγώ;
Φταίνε οι πραφάσεις;
Ή μήπως δεν φταίει κανείς μας;
τ' όνομά σου όμως σε κανέναν δεν θα πω
κι όταν κάποιος με ρωτήσει αν είμαι ερωτευμένη
"δεν ξέρω" θα του πω...
Μα το σημάδι στο λαιμό μου δεν θα σβήσει..

Τι ειρωνεία ! που είναι η η ζωή μας....






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
whitetiger
19-02-2008 @ 14:12
ασχολίαστο.... μη με παρεξηγείτε ... ήθελα σε κάποιον να πω τον πόνο μου..θα μου περάσει ... Απαράδεχτο σαν ποιήμα αλλά δεν είναι ποιήμα, αλλά σκέψεις ενός ερωτευμένου ή καλύτερα τρελαμένου ανθρώπου....
Γιώργος_Κ
19-02-2008 @ 14:27
Εϊναι οι σκέψεις σου κι αυτό μετράει! Το αποθηκεύω στα αγαπημένα για μελέτη το πρωί με τον καφέ!
Καληνύχτα Μαράκι! ::rol.::
Helene52
19-02-2008 @ 14:33
Αν είναι να ζήσουμε κάτι μαζί
ας είναι στολισμένο με λουλούδια της άνοιξης
ας είναι φωτεινό σαν του ήλιου τις ακτίνες
ας είναι πάθος πυρκαγιάς με ένστικτο ζωώδες
ας είναι αγνό σαν τον καθάριο τον αέρα
ας είναι άγιο μαζί και μαγικό... ::love.:: ::love.::
Εύχομαι Μαρία να γίνει ακριβώς όπως γράφει αυτός ο στίχος..... ::hug.::
whitetiger
19-02-2008 @ 14:51
Στον Γιώργο:
Θα χρειαστώ ψυχολόγο σύντομα...να σ' έχω υπ' όψιν μου , μιας και θα καταφύγεις σε τέτοιες μελέτες???
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-02-2008 @ 15:05
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
19-02-2008 @ 22:08
Σε φοβάμαι! Σε θαυμάζω! σε μισώ...
Στα δυο χωρίζω τον εαυτό μου και πως να τον ενώσω;
απ' τη μια τ' αλόγιστο το πάθος με δαμάζει
εσύ ποτάμι, και διψώ νερό να πιω
αχ πόσο σε διψάω...
μα απ' την άλλη η λογική μου λέει "ξέχασέ τον"..
::up.:: ::love.:: ::up.::
simela
19-02-2008 @ 22:49
Καλημέρα!!!!
................αχ πόσο σε διψάω................Υπέροχο!!!!
Γιώργος_Κ
19-02-2008 @ 23:13
Μαράκι, έφτιαξα καφέ μόλις, παγωμένο-παγωμένο όπως πάντα
(ξέρεις καλά άλλωστε τι κρυουλιάρικα πράματα πίνω μες στο καταχείμωνο ::wink.:: )
και επανέρχομαι για σχολιασμό!

Αν σκεφτείς πως στην ουσία όλοι είμαστε μόνοι σ' αυτό τον κόσμο
με προσωρινά διαλείμματα μιας ζεστής αγκαλιάς,
που είτε προέρχεται από τον σύντροφό μας, είτε από τον φίλο
να ξέρεις και να θυμάσαι, πως τη δική μου ζεστή αγκαλιά, την έχεις κερδίσει ήδη... ::hug.::
Γιώργος_Κ
19-02-2008 @ 23:19
Τι έγραψες κορίτσι μου!
Αυτό υπερβαίνει τα όρια του ψυχογραφήματος, ανάγεται στη σφαίρα της ερωτικής εξομολόγησης
και αν κρίνω από τον τρόπο που κατακρίνεις τον εαυτό σου...
συμπεραίνω πως είσαι ΦΟΥΛ ΚΑΨΟΥΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::

Άντε βρε, με τις ευχές μου, καλορίζικος!
Άνοιξε το στόμα όμως και πες του δυο κουβέντες για το τι αισθάνεσαι
μη τα γράφεις μόνο για να τα διαβάζουμε εμείς... ::hug.:: Φιλιά!
Ναταλία...
19-02-2008 @ 23:19
Μη με κοιτάς ! δεν έχω μάτια να σου δείξω
τι κρύβω μέσα μου για 'σένα...
Μ' ακούς; απόψε που σου γράφω άκουσέ με!
ποτέ και σε κανέναν για 'σένα δεν μιλώ!
μέσα μου σε έχω σαν κάτι ιερό..
μ' ακούς; ποτέ δεν μιλώ ! αλλά εσύ άκουσέ με..

πολύ πολύ όμορφο ::yes.:: ::love.:: ::hug.::
CaTHeR|Na
20-02-2008 @ 00:36


τ ε λ ε ι ο ::love.:: ::love.::
!!!leou!!!
20-02-2008 @ 09:22
Μαράκι μου έχεις δίκιο,αυτό δεν είναι ποίημα...είναι μία κατάθεση ψυχής.
Είναι ίσως ότι πιο ωραίο έχω διαβάσει στην ζωή μου.
Μίλησε του.Δεν έχεις τίποτα να χάσεις.Με το να το κρατάς μέσα σου δεν κερδίζεις τίποτα.Όσο για τον ψυχολόγο, ένας καλός φίλος είναι η καλύτερη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις. ::love.:: ::hug.::
primavera
20-02-2008 @ 10:53
Φταίς εσύ ;
Φταίω εγώ;
Ή μήπως δεν φταίει κανείς μας;


μα απ' την άλλη η λογική μου λέει "ξέχασέ τον".. ::sad.::
AlexSAI
20-02-2008 @ 12:58
Πολύ καλό...!!! ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
whitetiger
21-02-2009 @ 01:20
Πέρασε ακριβώς ένας χρόνος , από την νύχτα που οι σκέψεις αυτές αποτυπώθηκαν δειλά πάνω στην οθώνη του υπολογιστή, με δάκρυα στα μάτια και παράπονο...
Κι ακόμα απορώ πως είναι δυνατόν να μην έχει αλλάξει τίποτα από τότε ...
Δεν είναι το ρίσκο της αγάπης εκείνο που τρομάζει
η ουδετερότητα και η απραξία είναι ο χειρότερος εχθρός του έρωτα.
''Το ίσως'' είναι η καταστροφή των υποκειμένων του...

Ένα χρόνο αργότερα τίποτα δεν έχει αλλάξει
μόνο που το μυστικό το μάθαν όλοι
αλλά οι σκέψεις είναι ακόμα οι ίδιες...
swordfish
21-02-2009 @ 01:34
Ωραίο!!! ::yes.:: ::smile.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
21-02-2009 @ 02:02
Τι ειρωνεία ! που είναι η η ζωή μας....

εδώ είναι το όλο !!! για αλλόυ ξεκινάμε κι αλλού μας πάει !!!
υπέροχο !!!!!!!!!!!! την καλημέρα μου ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
Brand Pitt
21-02-2009 @ 02:05
Μοναδικό... "όταν τα πράματα στη ζωή σου δεν έρχονται ακριβώς όπως τα θες, είναι γιατί η ίδια η ζωή σου επιφυλάσει κάτι καλύτερο"...
idroxoos
21-02-2009 @ 10:10
υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο