stixoi.info: Σε νιώθουν τα ρίγη μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Σε νιώθουν τα ρίγη μου

Καλημέρα!

Απόψε δε θέλω να μιλήσω.
Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ
στα ρίγη που συνταράσσουν το κορμί μου
και κλείνω τα μάτια για να δω.
Στα τυφλά ψάχνω τα τσιγάρα μου
στη σκοτεινιά σκουπίζω τα μάτια μου που κλαίνε.
Είσαι εδώ;
Σε νιώθουν τα ρίγη μου.
Ξέρουν αυτά, αυτά ξέρουν.
Ποιοι πόροι άνοιξαν στις τελευταίες σελίδες
καθώς χωρίς ανάσα έκλεινα το βιβλίο
και μπήκε μέσα μου η καταχνιά του κόσμου
φέροντας σύμβολα και κωδικούς
κωδικούς και σύμβολα
ξεχασμένους.
Την ανάσα μου ξεφύσηξα στο ρίγος.
Προδοσία. Με πρόδωσες ήθελε να μου πει
προτού ελευθερωθεί.
Ανάσα και ρίγος μαζί μου φώναζαν
μα εγώ ούρλιαζα πιο δυνατά το όχι.
Όλα τ’ αντέχω, στο είχα πει.
Τα νύχια μου γαμψά πάνω μου κρεμούν
τις ανάγκες μου κι ας με ματώνουν.
Μα τούτη η προδοσία ύπουλα μαστιγώνει
τυλίγει τον αέρα σκορπίζοντας πάνω μου
τις αιμάτινες σταγόνες της αγάπης.
Ποιας αγάπης;
Ποιού πόθου και ποιού πάθους;
Μία μία σταγόνα μου μαρτυρά τις λέξεις
που πεισματικά έθαψα στα μνήματα της μνήμης.
Έχει μνήμα η μνήμη; Έχει.
Κι εσύ πάνω της έγραψες επιτύμβιο
μιας άλλης αγάπης.
Αυτή! Αυτή είναι η προδοσία σου.
Σε πρόδωσαν τα ρίγη μου
γιατί αυτά ξέρουν, ξέρουν αυτά.
Ας άφηνες απείραχτο το μνήμα μου.
Ανέγγιχτες απ’ άλλα χέρια τις μνήμες μας.
Αυτό! Αυτό πονάει πιο πολύ κι απ’ το θάνατο.
Γιατί τώρα πονάω ξανά
και πιο πολύ
που δόθηκαν τα σύμβολά μας
η ψυχή μας που’ χε χαραχτεί
και τώρα πέθανα ξανά
γυαλί το σώμα μου τρυπά
τρυπιέται κι αντανακλά
τούτο
το δεύτερο θάνατό μου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

AlexSAI 21-02-2008 @ 02:40	::yes.:: ::yes.:: ::wink.::
Helene52 21-02-2008 @ 02:44	Υ π έ ρ ο χ ο ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ψιτ-ψιτ 21-02-2008 @ 03:10	::up.:: ::up.:: ::razz2.::
tinios 21-02-2008 @ 05:17	"Έχει μνήμα η μνήμη; Έχει. Κι εσύ πάνω της έγραψες επιτύμβιο μιας άλλης αγάπης." Καταπληκτικό!
TAS 21-02-2008 @ 05:42	όντως ριγά.. ::love.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ 21-02-2008 @ 05:46	Σε νιώθουν τα ρίγη μου αυτά ξέρουν ναι... Μόλις βρήκα pc. Nα σαι καλα... Καλησπέρα!
simela 21-02-2008 @ 07:46	αντανακλά τούτο το δεύτερο θάνατό μου.... αχούυυυυυυ!!!! μ' έπιασε ρίγος!!
kleisto parathyro 21-02-2008 @ 07:52	Ανάσα και ρίγος μαζί μου φώναζαν μα εγώ ούρλιαζα πιο δυνατά το όχι. πώς να δεχθείς την προδοσία? ...πώς? κατανόηση... ::yes.::
!!!leou!!! 21-02-2008 @ 09:38	"Απόψε δε θέλω να μιλήσω. Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ" ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: I feel you!!!!
nirbana 21-02-2008 @ 10:40	ρίγησα κι εγώ απ' τη λεπίδα σου Αστρο..φευγάτη... ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
EΡΩΤΙΚΟΣ 21-02-2008 @ 11:37	Απόψε δε θέλω να μιλήσω. Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ ::up.:: ::love.::
ka ti na 21-02-2008 @ 12:05	συγκλονιστικός ο λόγος σου...
Αστεροτρόπιο (Jeny) 21-02-2008 @ 14:02	::smile.:: να στε καλά που νιώθετε τα παραμιλητά μου
MARGARITA 22-02-2008 @ 11:44	Σε νοιώθουν τα μέσα μου και πονάνε ::love.::
anthrakoryxos 25-02-2008 @ 09:09	Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ Δεν έχω γράψει ποιήματα μέσα σε κρότους μέσα σε κρότους κύλησε η ζωή μου Τη μιαν ημέρα έτρεμα την άλλην ανατρίχιαζα μέσα στο φόβο μέσα στο φόβο πέρασε η ζωή μου Δεν έχω γράψει ποιήματα δεν έχω γράψει ποιήματα μόνο σταυρούς σε μνήματα καρφώνω Μ. Σαχτούρη *Μου το θύμισες..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο