| Μου είχες, γλυκιά μου, υποσχεθεί
πως κάθε μέρα θα μου τηλεφωνείς
μάταια πάνω στο τηλέφωνο έχω σταθεί
με τη λησμονιά σου με δολοφονείς
Αν γελάς ή αν κλαις
αλήθεια δεν ξέρω
αν με μισείς ή αν με θες
πες μου αν σε κάτι φταίω
Το τηλέφωνο καθόλου δεν κτυπάει
μένει κι αυτό βουβό σαν τη σιωπή μου
ο πόνος σαν ποτάμι μέσα μου κυλάει
ο ήχος της φωνής σου θα ήταν η λύτρωσή μου
Παίρνω το θάρρος να σου τηλεφωνήσω
για να σε πείσω να γυρίσεις πίσω
μα στις κλήσεις μου δεν απαντάς
πού άραγε απόψε να ξενυχτάς
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|