| |
Πάνε δέκα χρόνια μονομιάς
που άκουσα απ΄ τα χείλη σου τη λέξη
"[I]φεύγω[/I], όμως θα ΄χω επιστρέψει
πριν από το τέλος της χρονιάς".
Πάνε δέκα χρόνια φυλακής
πίκρα στην καρδιά μου σταλαγμένη
στοίχειωσε κι ακόμα περιμένει
κάτι παραπάνω να της πεις.
Βλέπω του σπιτιού σου σφαλιστά
τα παράθυρα, μέσα κρυμένη
ζωντανή- θυμίζει πεθαμένη-
μάνα που παντού σ΄ αναζητά.
Βλέπω του σπιτιού σου την αυλή
που ΄χει εκεί στη άκρη ένα δέντρο,
σου ΄λεγα να το φυτέψεις κέντρο
μα επέμενες γι΄ αυτό πολύ.
Ήθελες τ΄ αστέρια να μετράς
να χαράζεις άγνωστα σημάδια
μου ΄δειχνες που πέφτει ο Βορράς
κι ήθελα να με φιλάς τα βράδια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
