| |
Όμορφη μου αυγή,
πάντα λόγια μου ξαφνιάζεις,
πως λυπάμαι, δώρο μοιάζεις,
κρύψε μια στιγμή.
Όμορφη μου αυγή,
φώτα π’ άλλαξαν στο σώμα,
πόσα κρύβεις, πες μου, ακόμα,
μέσα μου πληγή.
[B]Μοιάζεις μ’ ήρωα, π’ όρκους πάλι πολεμά,
χρόνε, μέθυσε με, πάρε με αγκαλιά,
πώς θες να νικήσω τη συνήθεια,
που στα μάτια σου διψά μια αλήθεια.
Τρέχει στο φως, σαν παιδί,
κ’ αν φοβάσαι να μου πεις,
τότε κράτησε σιωπή.
Μη κρυφτείς, να μ’ αρνηθείς.[/B]
Όμορφη μου αυγή,
κόσμος που δε θα μπορέσει,
σ’ όνειρα μας να χωρέσει,
στα πως και γιατί.
Όμορφη μου αυγή,
σαν αστέρια, λίγο μένουν,
σκέψεις, στο φως δε ξεμένουν,
κ’ ήλιος πια θα βγει.
Να, να, να, να, να, να…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
