stixoi.info: Ροή αέναη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ροή αέναη

[I]Ξερό το φύλλο που η βροχή αργά το βασανίζει
καθώς κοιτάς του ουρανού τ’ απάτητα τα ύψη
κρατάς το πώς και το γιατί αυτής της καταιγίδας
ζητάς το σφάλμα στη σιωπή παλιάς να βρεις αιτίας.
Χρυσά σανδάλια φόρεσες στους μυστικούς σου κήπους
δείχνει το πέλμα, της καρδιάς λησμονημένους κτύπους.
Ποια ευτυχία άγγιξε τα γήινα παλάτια
ποια μάνα γέννησε παιδιά με του θεού τα μάτια;... [/I]

...μια κόρη απόψε ξεγεννά δυο καθαρά ποτάμια
το ‘να το λένε λησμονιά χλωμό μοιάζει σαν πρώτα
τ’ άλλο το λένε θύμηση στου έρωτα τη ρότα.
Δεύτερη κόρη περπατά και χάνεται σαν ώρα
και την βαρά η χειμωνιά και την ταράζει η μπόρα.
Τα δυο ποτάμια συναντά ο βιαστικός ο χρόνος
ρυάκια σε ξεγέλασαν τα δάκρυα κι ο πόνος
κι ανοίξανε μονάχα τους χωρίς καμιά αιτία
να ψάχνουνε μονάχα τους αρχή και ιστορία.

Δυο ρυάκια συναντούν αλόγου μονοπάτι
που μοναχό ξεκίνησε παράλογο σεργιάνι.
Στου Πήγασου τα δυο φτερά κάθε αυγή ξεχνιέμαι
Ρωτώ: "Που είναι η πηγή;" Μα κάνουν πως δε λένε
δεν μου μιλούνε τα πουλιά λες κι είναι θυμωμένα...

...δεν μου μιλούν τα όνειρα λες κι είναι κοιμισμένα.
Μα θα μαλώσω τα πουλιά όταν θα βασιλεύει
και θα ξυπνήσω τα όνειρα να βρω ποιος με παιδεύει.

Μη με παιδεύει ο ουρανός, μη με παιδεύει η νύχτα;
Όχι είναι εκείνη η σιωπή στα ατέλειωτα ξενύχτια
Άρης και Venus βρέθηκαν στου Ήφαιστου τα δίχτυα
βρήκαν οι ώρες τη σιωπή και τ’ όνειρο ξυπνάνε
ακόμα δε βασίλεψε αηδόνια κελαηδάνε.
Αν κελαηδούν τον έρωτα ποτέ να μη σωπάσουν
κι αν εξηγούν το όνειρο κοντά ας πλησιάσουν
είναι τ’ ονείρου τα πουλιά του μύθου μου οι μάγοι
μαγεύουνε κι απλώνουνε του νου μου τα πελάγη.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Το άλογό σου Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 22-02-2008 @ 14:34	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Ηπειρωτης 22-02-2008 @ 14:50	Καλημερα Θεοδωρα ::theos.:: ::up.::
Helene52 23-02-2008 @ 08:56	::theos.:: ::theos.:: Την καλησπέρα μου και μια ::hug.::
TAS 23-02-2008 @ 10:58	Μια κόρη απόψε ξεγεννά δυο καθαρά ποτάμια .. Αν κελαηδ-άς τον έρωτα ποτέ να μη σωπάσ-εις .. ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 23-02-2008 @ 11:01	Ευχαριστώ, στις 00:05΄ το επόμενο... ::wink.:: Παιδιά, όσοι έχουμε αυτήν την πολυτέλεια και μπορούμε κάτι να θυσιάζουμε από την προσωπική μας ζωή πρέπει να γράφουμε κάθε μέρα. Όχι για να αποδείξουμε κάτι για τον εαυτό μας αλλά γιατί μια χώρα που δεν έχει ποίηση είναι φτωχή. Καλύτερα να είμαστε εμείς φτωχοί παρά η χώρα. Εξκάλιμπερ... Μια Χώρα.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 11-03-2008 @ 10:40	kleisto parathyro 10-03-2008 @ 03:48 α) [Τα Ριζώματα και η εναλλαγή] στίχοι 6,7,8 (1) 6. Τα τέσσερα ριζώματα των πάντων άκου πρώτα: Ζευς λαμπερός, Ήρα ζωοδότρα, Αϊδωνεύς και η Νήστις που δακρύζοντας θνητό κρουνό αναβρύζει 7. … [ριζώματα] που δεν μπήκαν στο γίγνεσθαι 8. Κάτι άλλο θα σου πω, φύση δεν έχει κανένα από τα θνητά και ούτε τέλος με ολέθριο θάνατο, παρά μόνο σμίξιμο και εναλλαγή όσων σμίξαν, "φύση" το ονομάζουν οι άνθρωποι ωστόσο. ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ ................................................. Ροή Αέναη το λές εσύ καί ήδη βρίσκεται στα αγαπημένα μου. Νάσαι καλά Θεοδώρα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο