Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271249 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της μοίρας
 
Ήτανε λέει μια θεά
που κράταγε στα χέρια
λουλούδια και μαχαίρια
και γέλαγε κρυφά.

Όποιον με άνθη έρραινε
του έκλεβε το μυαλό
και την ψυχή του γήτευε
με κόσμο απατηλό.

Σ' όποιον μαχαίρι πέταγε
του μάτωνε τη καρδιά
και τη ζωή του τύλιγε
με σίδερα και καρφιά.

Δεν κράταγε λογαριασμό
με ζύγι και καντάρι
στην τύχη λες σημάδευε
κι ο χάρος όποιον πάρει.

Μα μην γελιέστε οι τυχεροί
ξυπνήστε απ' το μεθύσι
κι αν όλα σας ήρθαν βολικά
μπορεί στην τελευταία ριξιά
όλα να τα γκρεμίσει.

Κι εσείς που ατυχήσατε
και με πληγές γεμίσατε
τίποτα πιά δεν χάνετε.
Ακόμη κι αν έτσι σβήσετε,
πονέσατε, άρα ζήσατε !

Α, ρε αμείλικτη Θεά
παίζεις με τις ζωές μας
δεκάρα δεν δίνεις για καμιά
μα πίσω έχ' η αχλάδα την ουρά...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Νίκο πάρα πολύ καλό !!!...πονέσατε άρα ζήσατε...πάρα πολύ όμορφο και τόσο αληθινό...διότι όσοι δεν αισθάνονται κατά συνέπεια δεν πονούν και το αποτέλεσμα (?)...ΔΕΝ ΖΟΥΝ!!!...Μα πόσο τυχεροί είμαστε τελικά μέσα στην υποτιθέμενη «ατυχία μας» και δεν το καταλαβαίνουμε ???...ʼλλο ένα δείγμα....που σε κάνει μια απλή φράση...να εκτιμήσεις...Millie
Vox
30-09-2006 @ 12:38
ax!!!
meno teleios afoni.
einai katapliktiko!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο