stixoi.info: Κάτι καπνισμένα λόγια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κάτι καπνισμένα λόγια

[color=black][font=georgia]Κι έκαμε ο καιρός μια γούβα γιομάτη σύννεφα
για να έχουν τα χελιδόνια να πίνουνε ουρανό
κι όταν στη γης πληγωμένα απ’ τα βέλη του καλοκαιριού.

Το δόντι της θάλασσας , κοριτσάκι μου
και συ σπαθοχελίδονο , πολέμα
μη σου δαγκάνει τα φτερά και σου μηνύσει ταξίδια σε θέρμες.
Είν’ ο παράδεισος κάτι που δε χωράει στα στόματα
-κείνων που .. Κι ας δίνουν θεόρατα φιλιά,
μόνε στων φοβισμένων ποιητάδων τα γκριζωπά λημέρια.

Πίσω απ’ το χνώτο φωλιάζει ελπίδα ανέσπερη
διώκει μια σαλαμάντρα της φωτιάς και τα σκούρα κοτσύφια.
Τι είμαι άσχημος σεισμός να μετακενώ ονείρατα γραμμένα στο πόδι .
Τα σκόρπια άχυρα κοριτσάκι μου , τα στοιβάζω μ’ αλύχτισμα βάγιας
και στις ταζέρες θα φυλάσσω τα εικονίσματα ενός Κιχώτη,
τις πικρομύριστες αργίες, μη λάθος σε ορμηνέψουν.

Όμως στα μάτια σου έχεις τ’ αγρίμια ξενύχωτα
και μου χιμούνε σα λεύτερα που νιώθουν.
Με τον καημό του Γιούδα κρεμιέμαι απ’ το παραθύρι
να πιω το νεύμα των μαλλιών σου ως ανεμίζουνε
πιο πάνου απ’ του σακάτη βασιλικού που αργοσβήει στη γλάστρα
την πιο περίφημη κορυφή, την πιο χλωρή του φύτρα..

Εμείς παλιά, κάτι καπνισμένα λόγια τραγουδούσαμε.
Σμάρια ήλιων τις ώρες της βροχής που καρτερούσαν στις σκιές.
Εμείς τώρα έχουμε γυμνά τα πρόσωπα.
διόλου δεν μπορούμε να κρύψουμε το σχήμα του φόβου
κοριτσάκι μου
τ’ αλώνια είναι κατάφορτα από αινίγματα
τα πέλαγα γιομάτα νησιά , ξέχωρα απ τα γραφτά των πορτολάνων.

Πιες χελιδόνι μου εσύ απ’ το καθάριο μόνο,
τώρα που η φωτιά για εμέ λιγόστεψε,
τις δώδεκα τελευταίες σταγόνες του κόσμου.[/color][/font]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

Δήμητρα 26-02-2008 @ 02:29	Όλοι το ίδιο παθαίνουμε Παντελή... Δεν φταίμε όμως που έχουμε έναν τέτοιο ποιητή ανάμεσα μας! Γιάννη... ::smile.::
Helene52 26-02-2008 @ 04:08	Με τον Παντελή και τη Δήμητρα και εγώ... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 26-02-2008 @ 04:44	με τους ::up.::
TAS 26-02-2008 @ 05:28	αχ χελιδόνι μου... ::hug.::
AndreasChristodoulou 26-02-2008 @ 06:57	Φοβερο
balistreri 26-02-2008 @ 08:36	ποιος τα κάπνισε;;;
balistreri 26-02-2008 @ 08:36	με τον από πάνω μου ::up.:: ...
balistreri 26-02-2008 @ 08:37	με τον από κάτω του από πάνω μου.... ::razz2.::
balistreri 26-02-2008 @ 08:37	εγώ πάλι ήθελα να ξέρω σε τι πνευματική κατάσταση είσαι όταν τα γράφεις αυτά...
balistreri 26-02-2008 @ 08:38	φαντάζομαι ότι έχει γίνει προφανές ότι πάω για τα δώρα....
anthrakoryxos 26-02-2008 @ 09:35	Με τον αποπάνω του απο πάνω μου.. Με τον καημό του Γιούδα κρεμιέμαι απ’ το παραθύρι να πιω το νεύμα των μαλλιών σου ως ανεμίζουνε πιο πάνου απ’ του σακάτη βασιλικού που αργοσβήει στη γλάστρα την πιο περίφημη κορυφή, την πιο χλωρή του φύτρα.. ................... Εμείς παλιά, κάτι καπνισμένα λόγια τραγουδούσαμε. Σμάρια ήλιων τις ώρες της βροχής που καρτερούσαν στις σκιές. Εμείς τώρα έχουμε γυμνά τα πρόσωπα. Όλοκληρο υπέροχο!!!!
Αγνή 26-02-2008 @ 09:56	Εμείς τώρα έχουμε γυμνά τα πρόσωπα. διόλου δεν μπορούμε να κρύψουμε το σχήμα του φόβου κοριτσάκι μου υπέροχος είσαι
AlexSAI 26-02-2008 @ 12:52	Υπέροχο!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
επισκέπτης 26-02-2008 @ 12:53	....εγώ θέλω να παρευρεθώ στην κλήρωση.... ::sneak.::
arpistre 26-02-2008 @ 17:05	!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο