| |
| | Προσγείωση ονειροπόλου |  | | | Είναι πανέμορφο είναι να είσαι αυτάρκης! | | |
Ξύπναγε πάντοτε πρωί, πλενόταν και ντυνόταν
και σκέπτονταν η τύχη του πως κάποτε θα ερχόταν
σ΄ένα καρφί τα ρούχα του κρεμόταν στην κουζίνα
δεν είχε σίγουρη δουλειά, περνούσε κι από πείνα.
Δε λησμονούσε όμως ποτέ, λαχείο ν' αγοράσει
κι ας μην είχε μια μπουκιά συχνά να την περάσει
τα όνειρά του γέμιζαν μ' απόγευμα Δευτέρας
που ήταν με πρώτο αριθμό, πρόσωπο της ημέρας.
Αν έβαζε στην τράπεζα αυτά που είχε δώσει
να ξέφευγε απ' τη φτώχεια του θα είχε κατορθώσει
μα δε βαριέσαι έλεγε, θαρθεί εκείνη η μέρα
που πλούσιος θα βρίσκονταν και θάτανε Δευτέρα.
Αστραφτερός θα γέλαγε μπροστά στους φωτογράφους
θάλεγε λόγια και ρητά στους δημοσιογράφους,
το μοναχό κοστούμι του θάβαζε το κρυμένο
και θάλεγε το μέλλον του πως θάν' ευτυχισμένο.
Την Τρίτη θα αγόραζε δέκα εφημερίδες
σε ρεστοράν πανάκριβο θα έτρωγε μερίδες
θα άφηνε το σπίτι του, θα έφτιαχνε μια βίλα
τα μάγουλ' από κίτρινα θα έκαμνε σα μήλα.
Αίτηση για τηλέφωνο θάκαμνε επιτέλους
τούτο το χρήμα θάτανε και η αρχή του τέλους,
του τέλους πια της φτώχειας του και της κακής ζωής του
τέλους της πείνας, της μοναξιάς και της ανοχής του.
Τα όμορφά του όνειρα τόσο πολύ αργούσαν
και οι Δευτέρες οι άτυχες τον ταλαιπωρούσαν
έτσι μια μέρ' απόφαση πήρε να σταματήσει
την τύχη που του έφευγε μη ξανακυνηγήσει.
Ηρέμησε - γέλασε και τη ζωή είδ' ωραία
είδε αλλιώς τους φίλους του που έκαμνε παρέα,
πήρε άλλη γεύση το κρασί της φτωχικής ταβέρνας
και πι' όμορφα ακούστηκαν οι νότες της λατέρνας.
Αυτάρκης πια και ήσυχος βρήκε τον εαυτό του
έβαλε κι έν' απόθεμα στο λογαριασμό του,
τώρα δέχτηκε τη θέση του, τη δουλειά που κάνει
και είδε της τύχης η Θεά, σε όλους πως δεν φτάνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ένα απλό Μ.Τ | | | |
|
Helene52
26-02-2008 @ 04:03 | Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Στα αγαπημένα μου | | Ναταλία...
26-02-2008 @ 04:28 | Ηρέμησε - γέλασε και τη ζωή είδ' ωραία
είδε αλλιώς τους φίλους του που έκαμνε παρέα,
πήρε άλλη γεύση το κρασί της φτωχικής ταβέρνας
και πι' όμορφα ακούστηκαν οι νότες της λατέρνας.
Αυτάρκης πια και ήσυχος βρήκε τον εαυτό του
έβαλε κι έν' απόθεμα στο λογαριασμό του,
τώρα δέχτηκε τη θέση του, τη δουλειά που κάνει
και είδε της τύχης η Θεά, σε όλους πως δεν φτάνει.
υπέροχο ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | tinios
26-02-2008 @ 04:58 | Μπράβο, Μαργαρίτη!
Πολύ καλό!! | | isidora
26-02-2008 @ 07:31 | Ο ύμνος της ολιγάρκειας | | anthrakoryxos
26-02-2008 @ 09:11 | Με το σχόλιό σου φίλε μου!! | | olivia 45
26-02-2008 @ 10:39 | ::up.:: ::yes.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
