| |
σε μια γωνιά παλεύω και δε βρίσκω
κατι να γδάρω αυτό το τοίχο της φυλακής
ένα τοίχο που έχω γεμίσει με τις νότες
και τα χρώματα της κάθε μου πνοής
κι εχω φτιάξει μια θυλιά
θυλιά που το λαιμό μου περιμένει
έλα να σε πνιξώ αυτή κραυγάζει
και κάθε μέρος της αναπνοής μου
καθημερινά
να το δικάζει
το δίκασες μα άδικα
που να βρώ δικαιοσύνη
ψαχνώ να κάνω έφεση
μα δεν αρκού τα λεφτά
γι'αυτό που θα επανακρίνει
κι ένα συγνώμη θα μου πουν
κάτι έγινε λάθος
είσαι τώρα ελεύθερος
σε έχουμε αφήσει
μα έχασα τα όνειρα
φοβάμαι και το φώς
μέσα στα λασπόνερα
που μ'έχετε πνίξει
λέω να το ρίξω στη λευκή
αυτή μου μένει κι όσο ζήσει
το μόνο φώς που θέλω να δώ
είναι το κόκκινο
που η ίριδα θα δεί
κι οι βλεφαρίδες μου φουσκώσουν
απ'το υγρό
που θα'χω αφήσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
