| |
[B][align=center]Δυο κυματα μαρτυρουν το μετεωρο
Και οι συνειρμοι της ψυχης ,αυθαδιαζουν…
Τα παλατια που εχτισαν θρασυτατες ελπιδες,
Γινονται λασπη…σε παραλιες ενός ονειρου..
Αναλγητες πετρες τρυπανε το δερμα μου…
Προσπαθω απεγνωσμενα να χτισω από την αρχη…
Αναστηλωνω προσεγμενα το ετοιμοροπο παλατι μου..
Μα τωρα δεν αντεχει την παρακμη..
Η ψευδαισθηση αρνειται,δεν ανεχετε..γκρεμιζεται..
Δεν προλαβαινω.δεν αναβιωνω τα συντριμμια…
Τα συντριμμια καταπινουν στιγμες..παγιωνονται..
…………..
Το κυμα με αγγιζει
Μα…δεν αποτολμα να με αλλοιωσει….[/align][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
