panta smile
28-02-2008 @ 03:14 | Χρόνια σκλαβωμένος, χρόνια καθηλωμένος
ήρθε η στιγμή να ξεφύγω
απ'το υγρό κελί της αποχαύνωσής μου
ξορκίζοντας ονειροφάγους δαίμονες
και γερασμένες οπτασίες
θυσίες ατέλειωτες σε βωμούς
έκπτωτων θεών.
::yes.:: ::love.:: ::yes.:: | |
skorpios30
28-02-2008 @ 05:43 | μπορεις να γραψεις
κι ενα γι' αυτους
που δεν βρισκουν ή
δεν εχουν τη δυναμη?
πολυ ομορφο..
::blush.:: | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
28-02-2008 @ 09:41 | εγώ αλλιώς το πήρα..αν και είναι πανέμορφο..νομίζω πως
προσανατολίζεται προς το θάνατο..το χειμώνα..αν είναι έτσι..
φοβάμαι για σένα..αν δεν είναι έτσι..εύχομαι όλη σου τη ζωή μόνο άνοιξη να βλέπεις! ::kiss.:: | |
Closer
28-02-2008 @ 12:24 | το πέρασμα σε μια καινούρια κατάσταση προυποθέτει το τέλος μιας ήδη υπάρχουσας, στη συγκεκριμένη σύνθεση νοσηρής,η λέξη θάνατος συμβολίζει αυτό ακριβώς το τέλος και την συνειδητοποίησή της.Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, έχω πάντως πολλά ψωμιά ακόμα να φάω. . .και κοψίδια επίσης! ::kiss.:: ::razz2.:: | |
anthrakoryxos
28-02-2008 @ 12:49 | Καλή Τσικνοπέμπτη λοιπόν!
Το ερώτημα για μένα είναι:
Καθαρίζουμε ποτέ πραγματικά, ή απλά θάβουμε τους δηλητηριώδεις -πια- θησαυρούς μας και πετάμε τον χάρτη στα σκουπίδια;
Αν ισχύει το δεύτερο, θάρθει μια μέρα που κάποιο σκυλί θα τους ξεθάψει και ίσως βρεθούν ξανά μπροστά στην πόρτα μας.
| |
nirbana
28-02-2008 @ 13:55 | πρώτη φορά σε διαβάζω ψάχνοντας το όνομά σου
έφτασα εδώ.. πάρα πολύ μου άρεσε η αλληγορία
του θανάτου για το παλιό , το τετριμμένο, το νοσηρό..
καλό βράδυ..
::smile.:: | |
ARGY
29-02-2008 @ 06:46 | ::sneak.:: τελικά μου αρέσει πολύ η γραφή σου!
::yes.:: | |
 |
