Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133521 Τραγούδια, 272375 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο κήπος μου
 Χωρίς λόγια...
 
Πάει καιρός που ένιωσα απέχθεια μέσα στ’άλλα,
για όλους αυτούς που γνώρισα, γνωρίζω, θα γνωρίσω.
Μα το μυαλό μου το μικρό στο νου φέρνει έναν κήπο,
που αφέθηκε έτσι για καιρό πολύ σα χέρσος να ξεπέσει.

Μαράζωσε, χαράμισε την ομορφιά που είχε.
Απ’όταν πρωτοφτιάχτηκε πάνε τριάντα έτη.
Τώρα κοντά στα κάγκελα του φράχτη αν πλησιάσεις,
σου’ρχεται τρέλα μονομιάς, μελαγχολία σε πιάνει.

Απ’τα πολλά αγριάγκαθα, τις φύτρες, τα ζιζάνια,
που πνίξανε αδιάφορα την τόση ομορφιά του.
Μα σαν προσέξεις πιο καλά στο βάθος θα διακρίνεις,
ένα μικρό ολόγυρο με όμορφα λουλούδια.

Λίγα στο μάτι φαίνονται μα η αλήθεια είναι,
πως ένα μάτι έμπειρο εκεί θα πρωτοπέσει.
Και τότε χαίρεται διπλά που απ’την κατάντια τούτη,
η τύχη του φανέρωσε τ’άπιαστο μεγαλείο…






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

georgaras.n@gmail.com
 
Ναταλία...
02-03-2008 @ 03:58
Λίγα στο μάτι φαίνονται μα η αλήθεια είναι,
πως ένα μάτι έμπειρο εκεί θα πρωτοπέσει.
Και τότε χαίρεται διπλά που απ’τη κατάντια τούτη,
η τύχη του φανέρωσε τ’άπιαστο μεγαλείο…
πολύ πολύ καλό ::yes.:: ::up.::
ingion1
02-03-2008 @ 04:00
::up.::
nirbana
02-03-2008 @ 06:06
όμορφος ο κήπος σου, νοσταλγικός.. ::smile.::
velico
02-03-2008 @ 07:15
Ναι Νικόλα, όμορφος... ::yes.::
Ενιπεύς
02-03-2008 @ 14:30
Για την ιστορία θέλω να αναφέρω πως ο κήπος που χρησιμοποίησα εδώ είναι ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου.
Παραθέτω λοιπόν τον δικό μου εσωτερικό μου κόσμο ο οποίος αν και συγκεντρώνει αρκετά ελαττώματα παρόλα αυτά -θέλω να πιστεύω- κάτι όμορφο έχει απομείνει που ένα μάτι έμπειρο είναι σε θέση να διακρίνει.
Αυτό ισχύει βέβαια για κάθε άνθρωπο.
Με αυτό τον τρόπο αναιρώ τις δύο πρώτες γραμμές του ποιήματος που αφοριστικά επιδεικνύουν αμείλικτη στάση άρνησης προς τους ανθρώπους -όλων αυτών που γνώρισα, γνωρίζω, θα γνωρίσω- ως αποτέλεσμα των διαρκών απογοητεύσεων μας από αυτούς στο διάβα της ζωής...
maraki
02-03-2008 @ 15:01
para poli kalo ::yes.:: ::theos.::
simela
02-03-2008 @ 15:46
ο..."κήπος σου"...είναι πανέμορφος..
το αποδεικνύουν τα γραπτά σου......

πολύ ωραίο!!! ::smile.::
D-Asimos
02-03-2008 @ 21:59
Λίγα στο μάτι φαίνονται μα η αλήθεια είναι,
πως ένα μάτι έμπειρο εκεί θα πρωτοπέσει.
::wink.::
στίχος
27-12-2010 @ 08:42
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΝΙΠΕΑ...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
stigmi
27-12-2010 @ 11:59
Μου άρεσε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο