| |
Αυτός ο κόσμος είναι ο κόσμος μου
Φοβισμένος απ' τον τρόπο που ζω
Όλα τα όνειρα που είχα για σένα
Πόσο θα ευχόμουν να είχαν πραγματοποιηθεί
Ονειρευόμασταν εναν κόσμο γαλήνης
μα τον σκότώσαμε για μια εύκολη ζωή
Τραβάω τις αλυσίδες της αμαρτίας
Τις ματώνω
Πολύ μακριά απ΄τα αισθήματά μου
Ακίνητος..τόσο ακίνητος
Στο μυαλό μου σκιές
Κλάμα απόγνωσης
Ποτέ δε θ' αφήσω αυτή την ντροπή
Η ψυχή μου μέσα στη σκουριά
Σε παρακολουθούσα
Να με βλέπεις
Μα να μη μ΄αγγίζεις
Φοβόσουν το αίμα
Φοβόσουν να δεις όσα σε πόνεσαν
Δες...πως είναι να τρέχουν αίμα οι πληγές
Να χανεσαι κάθε βράδυ μέσα στο χειρουργείο
Προσπαθώντας να βγάλεις τις σφαίρες
Έχεις αναθρέψει το τέλειο κτήνος
Στραγγισμένο
Έτοιμο να ξεριζώσει τη ζωή του....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
