| 17°μέρος
Ήταν ο Άγγελος. Μπήκε μέσα, τους είδε να φιλιούνται κ βγήκε έξω τρέχοντας.
-Άγγελε!!! Φώναξε η Γεύση κ έτρεξε προς τα έξω.
Ο Στέλιος έμεινε εκεί σύξιλος. Δεν ήξερε τι να υποθέσει κ τι συναίβει στην πραγματικότητα. Η Γεύση έτρεξε έξω κ πρόλαβε τον Άγγελο.
-τι θες? Της είπε απότομα αυτός.
-γιατί έφυγες?? Τον ρώτησε.
-γιατί να σε διακόψω? Ήσουν με τον γκόμενο σου δεν ήθελα να σας φέρω σε αμηχανία..
-κ για αυτό έφυγες τρέχοντας? Αφού είδες πως σε κοίταξα…
Ο Άγγελος κοίταξε κάπου αλλού. Δεν ήξερε τι να πει, δεν ήταν καλός στο να βρίσκει γρήγορα δικαιολογίες.
-μην προσπαθείς να βρεις δικαιολογία. Απλά πες μου γιατί αντέδρασες έτσι..
-απλά δεν ήθελα να με δει ο Στέλιος είπε διστακτικά.
Τον αγκάλιασε κ του είπε πως θα περνούσε αργότερα από το πάρκο. Ήθελε να της δείξει ένα μέρος που βρήκε.
Η Γεύση γύρισε γρήγορα πίσω στον Στέλιο. Τα φτιάξανε. Καιρός δεν ήταν? Ήταν η αντίδραση του. Η Γεύση ένιωθε πιο άβολα από ποτέ.
Παράλληλα ο Άγγελος ήταν με την Γεύση σε ένα πάρκο κοντά στην καφετερία που ήταν οι άλλοι δυο. Η Αλεξάνδρα φίλησε τον Άγγελο κ αυτός δεν αντέδρασε καθόλου.
-τι έγινε ρε μωρό? Έχεις κάτι?
-τίποτα. Είπε απότομα κ κοίταξε αλλού.
Αυτή τον ξαναφίλησε κ προσπάθησε να επιβληθεί. Οι κινήσεις της έδειχνε πως ήθελε να προχωρήσει αν κ όταν το είχε προτείνει ο Άγγελος είχε πει όχι. Το έκανε για να μην το χάσει, νομίζοντας πως για αυτό είναι έτσι κρύος κ ψυχρός μαζί της.
-σταμάτα. Είπε κοφτά ο Άγγελος.
-τι έγινε? Είπε κ κάθισε δίπλα του φεύγοντας από τα πόδια του.
-θέλω να μιλήσουμε, είπε αργά κ σταθερά.
-μάλιστα, είμαι όλη αυτιά. Απάντησε κ ένιωσε ένα σφίξιμο στην καρδιά της κ τα μάτια της να καίνε.
-νομίζω πως θέλω να είμαστε για λιγάκι χώρια.. είπε μετά από κάποια δευτερόλεπτα σιωπής.
-μα γιατί? Έκανα κάτι? Είπε καθώς άρχισε να κλαίει.
-εσύ δεν έκανες τίποτα, εγώ δεν είμαι σωστός..
-τι εννοείς?
-πάντα εσύ δεν είσαι που λες σ’αγαπώ κ εγώ ποτέ δεν σου απαντάω? Δεν μπορώ να σε αγαπήσω.. κανέναν μάλλον.
-μα γιατί? Μπορώ να σε βοηθήσω να το κάνεις… εγώ δεν έχω πρόβλημα για αυτό.
-δεν θέλω!! Απλά!
-υπάρχει κάποιος λόγος??
-έχω χάσει την μάνα μου φτάνει αυτό? Είπε κ έφυγε.
Η Αλεξάνδρα δεν ήξερε τίποτα. Έμεινε εκεί να κλαίει καθώς τον έβλεπε να χάνετε μέσα στο σκοτάδι. Πήρε το μηχανάκι του κ κατευθύνθηκε προς το σπίτι του.(το είχε πάρει πριν 2 βδομάδες) Η Γεύση αποχαιρέτησε με ένα φιλί στο στόμα τον Στέλιο πήγε τάχα να ανέβει στο σπίτι της. μόλις είχε απομακρυνθεί αρκετά αυτός βγήκε πάλι κ έτρεξε απέναντι στον Άγγελο. Αυτό το έκανε γιατί προηγουμένως ο Στέλιος της είπε πόσο πολύ ζηλεύει τον Άγγελο που είναι κολλητός της κ είναι τόσο δεμένοι κ είναι κ ωραίος κ είναι πολλές οι πιθανότητες να τον ερωτευτεί.
-ααα δεν σε περίμενα τόσο νωρίς… είπε ο Άγγελος όταν άνοιξε την πόρτα κ αμέσως την αγκάλιασε.
-απλά τελείωσα πιο νωρίς από ότι υπολόγιζα.
Είπαν διάφορα όπως για τον χωρισμό του με την Αλεξάνδρα, για τον Στέλιο κ τέλος για το βόλεϊ που θα συνέχιζε μετά από τόσο καιρό.
-τώρα το τελευταίο κ μάλλον πιο σημαντικό πράγμα… είπε ο Άγγελος.
-λοιπόν πες κ θα σου πω..
-όπως κ στο βόλεϊ έτσι κ στην ζωή δεν μπορείς να καρφώσεις μόνος σου. Χρειάζεσαι αν όχι έναν τρίτο αλλά έναν δεύτερο για να σου δώσει πάσα. Το επόμενο είναι να πατήσεις δυνατά κάτω κ να πηδήξεις όσο πιο ψηλά, αυτό δείχνει εμπιστοσύνη στον συμπαίκτη σου που σου δίνει πάσα, αν ξέρεις πως η πάσα θα είναι αποτυχημένη νιώθεις κάτι μέσα σου κ ούτε εσύ έχεις την δύναμη να πηδήξεις με εκείνη την αυτοπεποίθηση κ να χτυπήσεις την μπάλα. Μια άσχημη στιγμή σε κάνει να χτυπήσεις την μπάλα λίγα χιλιοστά πιο δίπλα απ’ότι θα έπρεπε με αποτέλεσμα η μπάλα να πηγαίνει στην απέναντι κ ο αντίπαλος να μπορεί να την αποκρούσει. Παρόλα αυτά δεν τελείωσε ο αγώνας, έχει κ συνέχεια. Την επόμενη φορά ξαναδοκιμάζεις. Συνήθως με τον πιο έμπιστο σου συμπαίκτη.
-ναι όλα αυτά τα ξέρω. Αλλά που θες να καταλήξεις??
-το ότι εμείς μπορεί να είχαμε μια άσχημη στιγμή αλλά έχουμε μια ακόμη μια ευκαιρία? Είσαι ο μόνος έμπιστος μου συμπαίκτης. Είπε αμέσως.
-φυσικά είπε! Πάμε αμέσως να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας που αφήσαμε στην μέση!
Αμέσως πήγαν στο διαμέρισμα. Ήταν λιγάκι ακατάστατο κ είχε κ μερικές μπύρες σε μια άκρη.
-πίνεις? Ρώτησε η Γεύση.
-λιγάκι, μόνο για την παρέα…
-κακό.. το τσιγάρο το έκοψες?
-προσπαθώ.. αλλά ξέρεις δεν είναι εύκολο να το κάνεις αυτό. Έστω το μείωσα.
Μπήκαν στο δίκτυο.. άρχισαν να ψάχνουν. Το ένα θέμα μετά το άλλο. Δεν τους σταματούσε τίποτα. Ο Άγγελος σε κάποια φάση δεν κοιτούσε την οθόνη που διάβαζε κάτι η Γεύση αλλά την ίδια την Γεύση. Είχε παρασυρθεί από την ομορφιά της.
-εεεε!! Ξεκόλλα! Τι έπαθες ? γιατί με κοιτάς? Ρώτησε κάποια στιγμή όταν τον παρατήρησε να την κοιτάει τόσο καρφωμένος κ προσκολλημένος όπως ήταν.
-εεεε τίποτα, αφερέθηκα…. Συγγνώμη! Για συνέχισε μήπως βρούμε κάτι ενδιαφέρον…
Η Γεύση συνέχισε να ψάχνει ενώ αυτός πάλι κόλλησε τα μάτια του πάνω της. δεν πρόσεχε κ πολύ τι έλεγε. Εξάλλου δεν ήταν κ τόσο σημαντικά όπως έλεγε αυτή. Σκεφτόταν να κάνει κίνηση να την φιλήσει ή όχι?? Κάτι του έλεγε όχι. Αυτός ήταν ο Στέλιος!!
-θα ξεκολλήσεις επιτέλους? Σταμάτα να ταξιδεύεις στον υπέροχο κόσμο σου! Είμαστε εδώ για δουλειά!! Φώναξε η Γεύση για να τον ευνηδιάσει!
Αυτός τρόμαξε στην αρχή αλλά μετά επανήλθε στην πραγματικότητα….
18°μέρος
Την κοιτούσε επί πολύ ώρα. Δεν ήξερε ούτε κ ήθελε να παραδεχτεί καν στον ίδιο του τον εαυτό τι ένιωθε τελικά για αυτήν. Η Γεύση δέχτηκε ένα μήνυμα από την Φαίη την κολλητή της από το παλιό της σχολείο.
-τι κάνεις κουκλάρα μου? όλα καλά? Είδα τον Στέλιο, εκείνο το παιδί που ήταν να τα φτιάξεις..
-καλά γλυκιά μου, εσύ? Για πες για τον Στέλιο…
-καλά κ εγώ! Με τον Γιώργο ακόμη τα έχω, η Γρηγόρης είναι ακόμη ερωτευμένος μαζί σου.. τέσπα. Τον Στέλιο τον είδα με μια κοπελιά να πηγαίνουν στο παρκάκι..
Η Γεύση άρχισε να τον βρίζει κ ήπιε.. δεν ήξερε γιατί απλά είχε δώσει ευκαιρία σε ένα παιδί που δεν άξιζε. Είχε πιει αρκετά κ δεν καταλάβαινε τι γινόταν κ πολύ. Πήρε τον Κωστή τηλέφωνο ο Άγγελος κ του είπε πως είχαν τα πράγματα κ να έμενε έξω όλη την μέρα λέγοντας πως θα ήταν με την Γεύση κ αύριο το πρωί να πάει από το διαμέρισμα.. αυτός άλλο που δεν ήθελε. Έκλεισε κ το κινητό της Γεύσης. Δεν ήθελε να πάρει η μαμά της.
Όταν έκλεισε το τηλέφωνο η Γεύση έπεσε στην αγκαλιά του. Είχαν ξαπλώσει αγκαλιά στον καναπέ. Ο Άγγελος να κοιτάει την Γεύση μέσα στα μεθυσμένα μάτια της κ να μεθά κ αυτός από την γλυκύτητά της κ την ομορφιά της, την έβλεπε θεά. Πρώτη φορά την πλησίαζε τόσο πολύ, τόσο κοντά στο πρόσωπο της. της χάιδεψε στο μάγουλο κ στην συνέχεια τα μαλλιά. Σηκώθηκαν κ άρχισαν να χορεύουν ένα κομμάτι μπλουζ που είχε βάλει στον υπολογιστή. Την κρατούσε από τη μέση κ αυτή το ίδιο, τον έσφιγγε αισθητά, είχε ασκήσει μεγάλη πίεση για την δύναμη της θα έλεγε ο Άγγελος. Είχαν ενώσει τα σώματα τους. μπορούσε να ακούσει ο ένας του άλλου τον σφυγμό, την καρδιά, την αναπνοή. Ήταν τόσο ήσυχα. Αμέσως μετά το κομμάτι αυτό ακούστηκε το «αν είχες έρθει πιο νωρίς».
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
δεν θα μας χώριζε κανείς
εγώ θα σε άφηνα να κλέψεις την ψύχη
θα ήμασταν ένα τώρα εμείς
κ θα σε αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν
η καρδιά κ η λογική μου.
Αυτοί οι στίχοι.. πόσο ταίριαζε αυτό το άκουσμα με την περίπτωση. Αν είχε έρθει πιο νωρίς ο Άγγελος ίσως να ήταν τώρα μαζί. Κανείς δεν θα μπορούσε να τους χώριζε, θα αγκάλιαζαν κ δεν θα λογάριαζαν την λογική τους κ το μυαλό τους. αλλά την καρδιά τους. ο Άγγελος σκέφτηκε να αφήσει την λογική έξω από αυτό κ να ακούσει ότι του έλεγε η καρδιά του. Δεν μπορούσε όμως. Μείνανε εκεί να χορεύουν για πολύ ώρα, έτσι μονάχα αγκαλιά. Όπως κ σε κάθε αγώνα βόλεϊ κάποιος χάνει κ κάποιος κερδίζει, δεν μπορεί να έρθει ισοπαλία. Έτσι κ με αυτούς. Μάλλον χάνανε. Ο Άγγελος έστω. Δεν μπορούσε να πατήσει τον εγωισμό του κ να ρίξει τα μούτρα του για να κάνει αυτός την κίνηση να φιλήσει ποια??? Την κολλητή του!! Ήταν λιγάκι περίεργο όντως κ αυτό τον έκανε να αλλάζει γρήγορα την γνώμη του. Όταν κουράστηκαν ξάπλωσαν στον καναπέ, έτσι αγκαλιά κ χωρίς σχεδόν καμία κουβέντα αποκοιμήθηκαν. Ίσως αυτή ήταν η πιο ήρεμη νύχτα κ για τους δυο. Αυτός την είχε δίπλα του, την ένιωθε κ την ακουμπούσε, έστω, κ αυτή είχε κάποιον να νιώθει δίπλα της που την αγαπάει, ακόμη κ φιλικά.. ή μήπως δεν ήταν φιλικά?????
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|