| |
Σε μια ώρα ανείπωτης σιωπής
Γιάλλινα κομμάτια τ'αστέρια του τέλους
Μια κλωστή που έμεινε μισή...
Κι ένας ήχος να σκοτώνει
Μια απουσία μουσικής
Μια απουσία μορφής.
Σ'ενα χορό ταγκό που δεν φτιάχτηκε για εκείνη
Σε χρυσές σάλες πεταμένο το δικό της παραμύθι
Πίσω απ τις κραυγές των σκοτωμένων ονείρων...
Μια μουσική απο απέραντη-υπέροχη-κρύστάλλινη σιωπή.
Ενας δήμιος να κοιτά απο ψηλά
Μετράει την ενοχή της σιωπής.
Και τις κλείνει το στόμα.
Γράφει απαγορεύεται.
-Να αναζητάει το μέλλον-Να μιλάει στο μέλλον-
Μεσα στους ψίθυρους μιας προδωμένης «ιστορίας»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
