Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ερήμην μου - ε -
 Στην Αφροδίτη Ε...
 
Με τάϊσαν το κώνειο.. αντί για μάνας γάλα
Και ρίζωσαν στην σάρκα μου μονάχα αστραπές
Σαν αγκαλιάζω άνθρωπο.. σπαράζει από το κλάμμα
Εκεί που ήλιους έσπειρα.. θερίζονται βροχές...

Με κοίμησαν σ' ακάνθινες.. καλοκαιριού αιώρες
Με πλήθος νυχτολούλουδα.. να κλέβω ευωδιές
Να ορέγομαι μες στην ζωή τις μυρωμένες μπόρες
Να μπαίνω σ' ένα σήμερα.. να βγαίνω σ' ένα χθες...

Με χάϊδεψαν με νύχια αδρά.. καλά ακονισμένα
Και βάφτισα.. αγάπη μου.. τον ίδιο τον καημό
Βυθίστηκα στην τάφρο τους.. μα έχασα εμένα
Και πάντα τρόπο γύρευα για να αναστηθώ...

Κι αν χάθηκα στα πέλαγα.. στα κύματα αν ζούσα
Τον δρόμο βρήκα μοναχή σ' ετούτη τη ζωή
Και πόνεσα.. και πλήρωσα.. το κάθε που ποθούσα
Υπέγραψαν.. ερήμην μου.. δική μου επιταγή...

Μου λέτε να μην δίνομαι.. μα τότε.. τί θα νιώσω;
Σκληρά να ντύνομαι δεσμά.. μια ολάκαιρη ζωή;
Αφήστε με στ' ανθρώπινα τα πάθη να ενδώσω !
Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή...





10-9-2007



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Isidora-Panagiota
06-03-2008 @ 04:31
poli kalo
ix8eis89
06-03-2008 @ 04:31
Σαν αγκαλιάζω άνθρωπο.. σπαράζει από το κλάμμα
Εκεί που ήλιους έσπειρα.. θερίζονται βροχές...

Μου λέτε να μην δίνομαι.. μα τότε.. τί θα νιώσω;
Σκληρά να ντύνομαι δεσμά.. ολάκαιρη ζωή;
Αφήστε με στ' ανθρώπινα τα πάθη να ενδώσω!
Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή...

πολυ ομορφο... ::cry.::
nirbana
06-03-2008 @ 04:35
πάρα πολύ καλόοοοο ::smile.::
elena351
06-03-2008 @ 05:07
::hug.:: Την καλημέρα μου Μαράκι !
AlexSAI
06-03-2008 @ 05:26
::yes.:: ::up.::
D-Asimos
06-03-2008 @ 16:48
ΜΑΡΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ::smile.::
Clockwοrk Plum
07-03-2008 @ 08:54
::oh.::

Με άφησες άφωνη. Μπράβο σου... ::theos.::
CHЯISTOS P
12-03-2008 @ 04:18
Πραγματικά, ν' αγκαλιάζεις κι εδώ, τον τοίχο....
poetryf
13-03-2008 @ 05:06
Αχ αυτες οι επαναλήψεις σου κουμπαρούλα μου... ::oh.::
Εξαιρετική απόδωση πικρών συναισθηματων...
Όταν κανείς έχει την ψυχή σου όλα γίνονται!
::yes.:: ::love.:: Φιλούθκια!!!
neshart
13-03-2008 @ 10:41
Oπως παντα ΤΕΛΕΙΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
isidora
13-03-2008 @ 23:46
Η ποίησή σου είναι εξαιρετική, αλλλά κάπως μονοδιάστατη, περιληρτικά συμπυκνώνεται στο νόημα των στίχων:

Να ορέγομαι μες στην ζωή τις μυρωμένες μπόρες
Να μπαίνω σ' ένα σήμερα.. να βγαίνω σ' ένα χθες...

φυσικά και ο έρωτας έχει το στοιχείο της αμφιβολίας και της απόρριψης, αλλά δεν μπορεί να είναι μόνον αυτό. οφείλει να είναι και η πλειοδοσία της αμοιβαιότητας .
Εγώ αντιλαμβάνομαι την ποίηση, και την τέχνη γενικότερα, όχι μόνον σαν την έκφραση του πόνου, που βεβαίως περισσεύει σε κάθε τομέα της ζωής, αλλά και σαν ένα οδοδείκτη των βαθύτερων νοημάατων και αναζητήσεων που η ευαίσθητη διάνοια ενός καλλιτέχνη είναι σε θέση να δείξει και στους άλλους και αυτό πρέπει να αποτελεί την πεμτουσία της καλλιτενικής δημιουργίας.
Τα λέω αυτά γιατί πιστεύω ότι έχεις μεγάλο ταλέντο και είναι κρίμα να αναλώνεσαι σε ένα διαρκές κλάμα.

::kiss.::
Pambox
22-03-2008 @ 07:14
εισαι φοβερη
Pambox
22-03-2008 @ 07:14
εισαι φοβερη
Pambox
22-03-2008 @ 07:14
εισαι φοβερη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο