| |
Φώναξε το αύριο
Κλείσε τα μάτια σου σαν κλαίω
Κι έλα να νιώσεις την πνοή μου.
Μέσα μου κάθε τι ωραίο,
Φύλαξα χρόνια μοναχή μου.
Ρίχνοντας της ζωής το ζάρι,
Μία χαρά και μία λύπη.
Στης θύμησής μου το κελάρι
Μοιάζει το πνεύμα σου να λείπει.
Μέθεξη φέρνει το φιλί σου.
Δένει το νου και τα κορμιά μας.
Πόσο μας έλειψε θυμήσου,
Η φλόγα μέσα στην καρδιά μας.
Ένα ταγκό γεμάτο πάθος,
Μια μας γεννά και μια μας σβήνει.
Μία σωστό και δύο λάθος.
Σαν μια πηγή που όλο μας πίνει
Όποτε λείπεις αργοσβήνω.
Κι όταν γυρνάς με ανασταίνεις.
Φοβάμαι μόνη μήπως μείνω
Και δίπλα μου δε θ’ ανασαίνεις
Κι όταν το μέλλον μας γυρέψει,
Ίσως μας βρει ευτυχισμένους.
Φώναξ’ το αύριο να φέξει,
για να μας δει αγκαλιασμένους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
