stixoi.info: τραγουδι της μελλοντικης βεβαιοτητας Ιι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

τραγουδι της μελλοντικης βεβαιοτητας Ιι

Άσπρο θάναι το σπίτι μας και θάχει
Λουλούδια στα παράθυρα πολλά
Κάθε στιγμή δε θάναι πλέον μια μάχη
Η ζωή καθε στιγμή δεν θα χαλά

Θα ξέρουμε να ζούμε οπως ξέρει
Κάθε δέντρο,οπου δε σκέφτεται πως ζεί
Το χώμα ,η πέτρα,το νερό,τ’αγέρι
Φίλοι μας θάναι και θα οδεύουμε μαζί

Δε θάχουμε μες τη καρδιά την αδικία
Και θάχουμε πα στο τραπέζι μας ψωμί
Οταν φωνάζει η γειτονιά κι η πολιτεία
Θάναι χαρά και γέλιο όχι λυγμοί

Θα μάθουμε κι μείς να ευτυχούμε
Θα ξαναδιδαχτούμε τη χαρά
Δεν θα ντρεπόμαστε για αυτήν,δε θα ζητούμε
Συγνώμη ταπεινά καθε φορά

Ετσι θάναι το σπίτι μας και λέω
Νάχει και λίγη θάλασσα μπροστά
Να πάψω πια να την καλώ και να την κλαίω
Να σβήσει πια ο καυμός που με βαστά

Μπορεί να μοιάζει θάμα μα οταν έλθει,θα μ'εύρει πλεον να μπορώ
Καλύτερα και πιο βαθιά να τ'αποθησαυρίσω
Και με πιο πλούσια την ψυχή με το ποδάρι πιο γερό
Στον ίδιο νάμπω το χορό την ιδια ζωή να ζήσω

Την ιδια ζωη που μ'εμαθες ,με τους ανθρώπους αδερφός
Στην δική τους θάλασσα κάποια κι εγώ σταγόνα
Μες στον μεγάλο ήλιο τους μικρό ενα ψίχουλο απο φώς
Στον καταρράχτη των δασών μια λυρική ανεμώνα

Μπορεί να ρθεί σαν όνειρο που αστράφτει μόνο και περνά
Μα μένει ολόχρυσο κλειδί για την καρδιά του κόσμου
Μπορεί σα φλόγα σιγανή που ολο κυλά μα δεν γερνά
Κι αγάλια μια βαθιόριζη ζωή σταλάζει εντός μου

Μα όπως το θάμα κι αν ερθεί θα μ'εύρει να το καρτερώ
Θα μ'εύρει τώρα να μπορώ νέα ζωή να ξεκινήσω
Θα μ’εύρει άτρεμος να βγώ και να μπορώ
Με σένα αγάπη μου καιρόν ατέλειωτο να ζήσω

Ναι έτσι θα γινει ,κι αν γραφτήκαν στιχοι
Θολοί απο δάκρυ,ας σβήσουν στο γιαλό
Τους ρίχνω απ΄της πόλης μου τα τείχη
Στη θάλασσα που μου γελά και της γελώ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

boutzis 07-03-2008 @ 02:29	Πολύ όμορφο!Εύγε!
Helene52 07-03-2008 @ 02:34	Καλημέρα Ανδρέα ::kiss.:: Τα λόγια είναι περιττά νομίζω και γι αυτήν την υπέροχη δημιουργία ... Ό,τι και να πει και να σχολιάσει κάποιος ... λ ί γ ο ε ί ν α ι ::theos.:: ::theos.::
ingion1 07-03-2008 @ 02:36	πανεμορφο!καλημερα
swordfish 07-03-2008 @ 03:19	Καλημέρα, πολύ καλό, ξεχειλίζει από συναίσθημα και εικόνες ::yes.:: ::theos.::
simela 07-03-2008 @ 03:24	αρε Ανδρέα υπέροχε!!!! υπέροχε Ανδρέα!!!!!!!!!!!
Ναταλία... 07-03-2008 @ 04:07	Θα ξέρουμε να ζούμε οπως ξέρει Κάθε δέντρο,οπου δε σκέφτεται πως ζεί Το χώμα ,η πέτρα,το νερό,τ’αγέρι Φίλοι μας θάναι και θα οδεύουμε μαζί Δε θάχουμε μες τη καρδιά την αδικία Και θάχουμε πα στο τραπέζι μας ψωμί Οταν φωνάζει η γειτονιά κι η πολιτεία Θάναι χαρά και γέλιο όχι λυγμοί για σχόλιο με τους ::up.::
margatsif 07-03-2008 @ 06:29	Ωραίες εικόνες - γλυκές επιθυμίες - δυνατές ελπίδες - όμορφη καρτερικότητα - αυτογνωσία - αγάπη! Είναι μερικά από τα πολλά που διέκρινα στο πόνημά σου φίλε Ανδρέα!!
AlexSAI 07-03-2008 @ 07:10	Υπέροχο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
D-Asimos 07-03-2008 @ 15:05	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ! ::yes.::
mariaeleni 10-03-2008 @ 05:25	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο