| |
ο θεός σαν έφτιαχνε το σώμα σου
θάλλασες χιλλίαδες μυστικά
από κοχύλια που έγλυφαν τις όχθες σου
κοράλια πλέκαν στα μαλιά
κι ο ουρανός άνοιγε τα σπλάχνα του
να αλοίψει πάνω στη στεριά
το φώς σου. . .
βροχή να μην την φτάνει
μονάχα να την ξεδιψά
ο άνθρωπός σου
πόσες Μοίρες δώρΑ ΣΟΥ φέρανε
γύναίκα
ζωή σου προσφέρανε
φτιάξανε τις μνήμες
μέσα σε εννέα μήνες
κι ενα μικρό φασόλι
λέει γύρω γύρω όλοι. . .
σε ερωτεύτηκα απο τα πέντε χρόνια μου
στης εφήβειας τα σεντόνια μου
το φιλί σου γεύτηκα
και μαγεύτηκα
με το κόσμο της ψυχής σου
σαν το δυόσμο
όταν πιεις
το ονειρό ο εραστής σου
πριν καν το φανταστείς
γιασεμί το φεγγάρι ντύνεται . .
κι ασήμι η ανάσα του σκορπάει
πανώ στο μαξιλάρι
όταν αφήνεται . . . η ανάσα σου να το σ π ά ε ι. .
ΓΥΝΑΙΚΑ
σήμερα έχεις τη γιορτή σου
σήμερα έχω τη γιορτή μου
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΠΛΑΣΜΑ ΘΕΙΚΟ ΜΟΥ
Γ Υ Ν Α Ι Κ Α
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ
ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΑΓΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΟΥ!!!!
κι όσο κι αν πληγώνεις
ξέρεις να ματώνεις
την αγκάλια σου ανοιχτή να έχεις
κι όσο κι αν πληγώνεις
ξερείς να πληρώνεις
το τιμημά σου
οταν το όνειρο βουρκώνεις
κι όταν έρχεσαι τρυφερά στο μετωπο να δεις αν έχω πυρετό
ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ
Γ Υ Ν Α Ι Κ Α
όταν ο παλμός σου ξεπερνάει τον δικό μου
η αγκάλια μας γίνεται παλτό
ακόμα κι όταν με νευριάζεις
πιο πολύ σε αγαπώ
όταν σε ξυπνάω και πλεύρό μου γυρνάς
χουζουρεύεις και κρυφογελάς
κι εγώ πόσο ευτυχισμένη
κάνω τάχα πω΄ς θυμώνω
όμως μόνο καμαρωνω και κρυφογελάω
όταν μου κουράζεσαι όταν αχ δεν νιάζεσαι
τότε σου μαθαίνω να μοιράζεσαι
την αλμύρα στα χείλη
τη ζάχαρη στα μάτια
πέρα από σχέση είμαστε και φίλοι
κι όταν τρέχουν διαμάντια
υγροί πειράτες που παίζουν με αντοχές
το χέρι σου αν θες
διπλά θα το κρατάω
όταν φοβάσαι
να το αισθανέσαι
πως αλλό τόσο φοβάμαι κι εγώ
όμως στο φωνάζω δυνατά
ακουσέ το στη ματιά
πιο πολύ σε αγαπάω
την απόσταση νικάω
άκου την καρδιά
Γ Υ Ν Α Ι Κ Α Μ Ο Υ
όταν φέρνεις την κούπα του καφέ
ρωτόντας με αν το πέτυχες και σου ΛΕΩ ΝΑΙ
ΦΙΛΗ ΚΙ ΑΔΕΡΦΗ μΟΥ
Γ Υ Ν Α Ι Κ Α
ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ
είσαι ότι ομορφότερο
ποίητες λατρέψαν
ζωγράφοι τα σχήματα σου κλεψαν
μα κανείς δε μπόρεσε να δώση τη μόρφη
στο άπιαστο στην πτώση στο θάνατο και στη ζωή στην τρέλλα
στην αγάπη όταν μεθάς ενά πρωι με της ψυχής το δάκρυ
ΜΟΝΑΧΑ ΕΣΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ Α Γ Α Π Η!!!!
Γ Υ Ν Α Ι Κ Α
Τ Ο Ο Μ Ο Ρ ΦΟ Τ Ε Ρ Ο Π Λ Α Σ Μ Α ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΦΟΡΑΕΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ! ! ! ! !
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
