| |
Σαν θα έρθει το πρωί
Μια φορά ακόμα πίστεψα, λόγια που είχαν ειπωθεί ξανά,
στο στιλπνό γαλάζιο βλέμμα σου, η καρδιά μου σταματά.
Μια φορά ακόμα λάτρεψα, του κορμιού σου την καυτή φωτιά,
Πέφτω πάλι στην παγίδα σου, καίει η φλόγα σου βαθιά.
Μια σκιά κυκλώνει τ’ όνειρο, που με πόθο συντηρώ,
Μια ματιά ζητώ ξανά, μα δεν είσαι πια εδώ.
Να δαμάσω δε μπορώ ποτέ, όσα φέρνει η στιγμή,
Κι αν ζωή με γέλασες, μάλλον ξέρω το γιατί.
Τι κι αν ψάχνω μιαν απάντηση, την αλήθεια ξέρω δε θα βρω,
Με τα λόγια σου τα ψεύτικα, έχω μάθει πια να ζω.
Τι κι αν είσαι μια παραίσθηση, που τη νύχτα μοιάζει αληθινή,
Μόνη πάλι μου θα κείτομαι, σαν θα έρθει το πρωί.
Μια σκιά κυκλώνει τ’ όνειρο, που με πόθο συντηρώ,
Μια ματιά ζητώ ξανά, μα δεν είσαι πια εδώ.
Να δαμάσω δε μπορώ ποτέ, όσα φέρνει η στιγμή,
Κι αν ζωή με γέλασες, μάλλον ξέρω το γιατί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
