stixoi.info: Ο Κώδικας του Κρόνου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο Κώδικας του Κρόνου

.....Το τέλος του δρόμου ....

[I]Κάποιοι που με συναντούν στα αστρικά μου ταξίδια

με ρωτούν γιατί διαλέγω το δρόμο της απομόνωσης
Και της αποδόμησης της ανθρώπινης κατασκευής μου [/I]

Πολλές φορές δεν απαντώ ούτε στα ίδια μου τα όνειρα
Γιατί συμπεριφέρομαι με αυτόν τον τρόπο
Άλλες φορές , λέω απλά
« δεν ξέρω ποιο αγκάθι είναι καρφωμένο στην καρδιά και με ματώνει …»

[B][I]Είμαι ένας κομιστής εικόνων
Ένας αλλοπρόσαλλος ταξιδιώτης του χρόνου
Χωρίς την αίσθηση του τόπου της στιγμής ..
Είμαι τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα που ορίζουν ένα πέμπτο
Από εκεί είναι το σημείο εκκίνησης της δικής μου υποταγής [/I][/B]

Η διαλεκτική μου στριφνή και δαιδαλώδης
Με λέξεις που ποτέ δεν έχω εκστομίσει
Μια γλώσσα κουμπωμένη στα όρια του αλυτρωτισμού

Η προαποφασισμένη μου μοίρα
Είναι να απορρίπτω τον ίδιο μου τον εαυτό
Πάνω στα ίχνη του καινούργιου φευγιού
Που αναβλύζει μέσα από τα έγκατά μου ..

[I]Πάλεψα ενάντια σε γίγαντες και νάνους
Και ξεδίψασα με της άρνης το νερό
Λίγο πριν πετάξω μακριά από τα φθαρτά μου σχήματα [/I]

Μιλήσαμε εχθές το βράδυ όπως παλιά
Νιώσαμε ξανά τη ίδια ενέργεια να μας καταπραϋνει
Και να μας βεβηλώνει τις ψυχές

[U][I]Ξαναζήσαμε τις ίδιες ενοχές [/I][/U]

Βλέπεις ;
όλα είναι ζωντανά γύρω μας , όλα έχουν διπλή σημασία
Κλεισμένα σε μια αναίμακτη εξήγηση ..

[B]Σε μια παρεξήγηση ….[/B]

Με πρωταγωνιστική θέση στο αμφιθέατρο του απόλυτου
Που σφηνώσαμε βαθιά κάθε μας επιθυμία
και το κάναμε βοά στις ορέξεις του μύθου…

[I]Μη με ρωτάς ποιος είμαι
Δεν έχω απάντηση και δεν την αναζητώ κιόλας
Μια παγίδα και ένα τέχνασμα όλο αυτό , σε μπερδεμένη σειρά [/I]

[I]Ο κωδικός του Κρόνου με τάσης αυτοκαταστροφής με οδηγεί
Λίγο πριν την καταστροφή των χρωμάτων και το τέλος του συμβατού κόσμου
Βλέπω εκεί στην άκρη την ματαιότητα , τα ατσάλινα δένδρα φυτεμένα μέσα στα άγονα ,
να βγάζουν ρίζες και την κλεψύδρα όλο και να λιγοστεύει …[/I]

Είμαι η βιασύνη σου που δεν κάνει φίλους , που δεν έχει στιγμή
ούτε μια ανάσα δεν μπορεί να πάρει για να σκεφτεί το μετά ,
γιατί απλά το έχει ζήσει

[B][I]Και προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια και να σπάσει τους κωδικούς
με γράμματα και αριθμούς σε λογαριθμική τροχιά …[/I][/B]

Υπονομεύω την αλήθεια, όλες τις κατεστημένες αξίες
και προσπαθώ να αποδράσω
Προς την ελευθερία της ανηθικότητας και των παγιομένων ουρανών

Δεν ξέρω αν είμαι αυτός που αναζητάς , αν είμαι αυτός που θέλεις
Ένα περιπλανώμενο όραμα είμαι σε διαδικασία ενσωμάτωσης

[B][I]Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι William που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
Μια βοή που κατέγραψε το χειροκροτόμετρο , του αλαλάζοντος πλήθους
Μετά το τέλος του έργου καθώς έπεφτε η αυλαία …[/I][/B]

Πάντα φεύγω και πάντα επιστρέφω
Πάντα είμαι εδώ και πάντα λείπω ..

[U][B][I]Σαν τον Θάνατο που δίστασε απορημένος αντικρίζοντας τα σκότη…[/I][/B][/U]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 7


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις

D-Asimos 10-03-2008 @ 18:33	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ! ::yes.::
Nemo 10-03-2008 @ 19:30	Και ξεδίψασα με της άρνης το νερό Τί εννοείς;
swordfish 11-03-2008 @ 01:12	Πολύ καλό ::up.::
isidora 11-03-2008 @ 10:23	Είμαι ένας κομιστής εικόνων Υπονομεύω την αλήθεια, όλες τις κατεστημένες αξίες και προσπαθώ να αποδράσω Προς την ελευθερία της ανηθικότητας και των παγιομένων ουρανών Δεν ξέρω αν είμαι αυτός που αναζητάς , αν είμαι αυτός που θέλεις Ένα περιπλανώμενο όραμα είμαι σε διαδικασία ενσωμάτωσης Θεωρώ τις σκέψεις σου φοβερές και δοσμένες με τρόπο ε΄λλειπτικό όπως απαιτεί η ποίηση μπράβο!!!
nirbana 11-03-2008 @ 13:54	λατρεύω τον τρόπο που γράφεις..αυτόν τον ελλειπτικό που λέει η Ισιδόρα και τόσο ..δαιδαλώδη.. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
kleisto parathyro 11-03-2008 @ 14:45	Βλέπεις ; όλα είναι ζωντανά γύρω μας , όλα έχουν διπλή σημασία Κλεισμένα σε μια αναίμακτη εξήγηση .. Σε μια παρεξήγηση …. Μία παρ-εξηγήση... ο κωδικός... η διπλή σημασία..η αναίμακτη εξήγηση ΕΝΑΡΞΗ & ΘΑΝΑΤΟΣ ...κλεισμένα στο αναίμακτο μηδέν dt=0...ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!!! Ρωτώ: Ειναι Ζωή η μιά στιγμή? ή μήπως ο Αιώνας? Τό Άπειρο με το Μηδέν- θυμάσαι όταν σού έλεγα πώς όριο ειναι ΕΝΑ? εξ-αίσια γραφή!
Avalon 11-03-2008 @ 16:23	Είσαστε όλοι υπέροχοι , "Ζω" κι εγώ την αγωνία σας , ακολουθω το δικό σας δρόμο ,χαίρομαι για τον προβληματισμό σας , ακούω τον παλμό σας και κουρνιάζω δειλά σε αυτή τη γωνία του προβληματισμού , λύνοντας αδιέξοδα , σκαβωντας κάτω απο τη γη για να βρω το μονοπάτι..Σας ευχαριστώ .. ΥΓ ..kleisto parathyro κρατώ το σχόλιό σου σαν υστερόγραφο στη σκέψη μου ...Να είστε καλά
kleisto parathyro 11-03-2008 @ 18:13	νάσαι καλά εισαι σπουδαίος!
Maria Olsen 20-05-2008 @ 11:33	Πολύ ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου, και εκφράζουν συναίσθημα, αν και δεν τα κατάλαβα όλα
Ηώς 28-08-2009 @ 23:20	Κάποιοι που με συναντούν στα αστρικά μου ταξίδια με ρωτούν γιατί διαλέγω το δρόμο της απομόνωσης Και της αποδόμησης της ανθρώπινης κατασκευής μου Η προαποφασισμένη μου μοίρα Κλεισμένα σε μια αναίμακτη εξήγηση .. ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Νεφελοβάτης 29-08-2009 @ 17:40	Όπως είχα πει σαν σε πρωτοδιάβασα, νοήματα πίσω από νοήματα, που σκέψεις μέσα από συνειρμούς μου φέρνουν. Μια γραφή που με πολλούς τρόπους μιλάει, πέρα από τις λέξεις.. Καθώς περνάει ο καιρός, αισθάνομαι μπορώ να κατανοήσω περισσότερα. Έστω κι αν κάνω λάθος, αυτή η αίσθηση κάτι μου δείχνει. Σαν ένας οδηγός, μια εσωτερική πυξίδα ίσως να ‘ναι. Ότι το μονοπάτι που βαδίζω, σε κάποιο τοπίο, σε τόπο που αναζητώ μπορεί και να με βγάλει. Την Καλησπέρα και τα Σέβη μου.
giannisanas 29-08-2009 @ 23:19	είναι πολύ ιδιαίτερη ηγραφή σου κι αν είναι όπως τα λες αναρρωτιέμαι τι θά κανες χωρίς την ποίηση...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο