Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μνήμες
 
Δηλητήριο είσαι που κυλάει στις φλέβες
σαν το αίμα που κυλούσε καυτό
όταν τα χέρια σου άνοιγες σε μένα.
Θα βγω στους δρόμους σου να τρέξω
που είναι ακόμα σκοτεινοί και λασπωμένοι
κι ας μη μπορείς εσύ ν'ακολουθήσεις,
όπως δεν μπορώ κι εγώ να μη γυρίσω.
Θα τρέχω...
Θα τρέχω...
Θα τρέχω...
Κάποτε θα σκοντάψω, θα πέσω,
θα ματώσω και θα σηκωθώ
και πάλι κοντά σου θα τρέξω.
Κι όσες φορές κι αν πέσω, τόσες θα σηκωθώ
για να σβήσω τις δικές σου μνήμες.
Αιώνιες μνήμες και ανεξίτηλες.
Μνήμες ζωντανές, κάποτε λυτρωτικές
μα τώρα αβάσταχτες.
Αβάσταχτες επειδή κάποτε υπήρξαν λυτρωτικές.
Και πάλι θα σκοντάψω και θα πέσω
μα σαν σηκωθώ και ξανατρέξω
ξέρω, θα ΄ρθει στιγμή και θα σε φτάσω
και τις μνήμες σου σαν το χαρτί θα κάψω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όνειρο ήτανε
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

This is the end, my only friend...
 
AlexSAI
11-03-2008 @ 06:05
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
tinios
11-03-2008 @ 06:17
Πτώση- ανάσταση!
Το μεγαλείο της ζωής!
Πολύ καλό!!
panta smile
11-03-2008 @ 07:52
::up.:: ::up.:: ::up.::
nirbana
11-03-2008 @ 08:49
χαμένος δεν είναι αυτός που έπεσε, αλλά αυτός
που δε σηκώθηκε.... ::yes.:: ::yes.::
ΝΙΚΟΣ P
11-03-2008 @ 11:58
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
D-Asimos
11-03-2008 @ 17:12
ΣΩΣΤΑ!
NIK-TSIK
12-03-2008 @ 02:18
τι μου θυμίζεις,να ξερες! δυνατό... ::up.::
Helene52
12-03-2008 @ 08:38
Και πάλι θα σκοντάψω και θα πέσω
μα σαν σηκωθώ και ξανατρέξω
ξέρω, θα ΄ρθει στιγμή και θα σε φτάσω
και τις μνήμες σου σαν το χαρτί θα κάψω. ::yes.::
::cry.:: Υ π έ ρ ο χ ο ο ο ο ::theos.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
12-03-2008 @ 14:46
ωραίο libertad ::yes.::
velico
12-03-2008 @ 15:22
Μνήμες ζωντανές, κάποτε λυτρωτικές
μα τώρα αβάσταχτες.
...είναι κάτι στιγμές που δε θέλω να θυμάμαι, δε θέλω να ξεχνάω.... ::wink.::
ΛΙΑ
19-03-2008 @ 10:48
"...Η μεγαλύτερη μας δόξα δεν είναι ότι δεν πέφτουμε ποτέ, αλλά ότι ξανασηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε..."
( Κομφούκιος )
υπέροχο αυτό που έγραψες ::yes.:: ::up.::
Φεγγαροπετρα
27-04-2008 @ 13:42
Ομορφο, δυνατο. ::up.::
Maria Olsen
05-06-2008 @ 14:21
Μην αρνείσαι τις μνήμες σου είναι από εκείνες, που αντλείς την πείρα σου και την αυτογνωσία σου. Πολύ δυνατό ποίημα... ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο