Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Nερό και χώμα
 

Σ’ αρχαίο βράχο πάτησα να δω όσα περάσαν’
παιδιά αφιλόξενης φυλής μ’ ανίερη ανάσα
λάσπη θεού μας κύκλωσε, νερό και χώμα
αργά η σιωπή σου έγινε λέξη στο στόμα.

Βήμα ζητάς να λυτρωθείς, στιγμή να κλάψεις
γέλασες και προσπέρασες δυό άστρων λάμψεις
διώχνει τα σύννεφα ο νοτιάς μη σε κοιμίσουν
δυο άγγελοι σε ζύγωσαν θα σ’ οδηγήσουν.

Σχήμα δεν έχει ο ουρανός μα πλησιάζει
σφαίρες και σύμπαντα εντός εξουσιάζει
χρώμα δεν έχει το φιλί, το αίμα βάφει
μες την ψυχή σ’ αντάμωσα σ’ άγνωστα βάθη.

Ιερή η ανάσα του θεού αργά μας φθάνει
το μυστικό μες την πνοή δε μας τρομάζει
στον ύμνο που θυμήθηκες ίσως του μοιάσεις
σαν είδωλο μ’ αρνήθηκες για να με φτάσεις.

Χρώμα ζητά κι η χαραυγή έρωτα νά 'βρει
της Αφροδίτης ζωγραφιά, άγγιγμα να 'χει
καράβι έμοιασε η ζωή με ρότα ονείρου
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τροχιές
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
11-03-2008 @ 15:01
nirbana 11-03-2008 @ 22:43
πολύ όμορφοι στίχοι..
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου... ::up.::

isidora 11-03-2008 @ 22:50
καράβι στ’ όνειρο η ζωή με ρότα ονείρου
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου.
Από τις πιο ωραίες εικόνες ονειροπλασμένο ::love.::

simela 11-03-2008 @ 23:01
πολύ όμορφο!!!!!μπράβο σου!!! ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
11-03-2008 @ 15:27
AlexSAI 11-03-2008 @ 23:14 ::up.:: ::up.::

letitbe 11-03-2008 @ 23:24
Χρώμα ζητάει η χαραυγή του έρωτα να 'βρει
της Αφροδίτης ζωγραφιά κι άγγιγμα να 'χει
καράβι στ’ όνειρο η ζωή με ρότα ονείρου
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου.

εκπληκτικος ποιητικος λογος ::yes.::

-Eυχαριστώ ειλικρινά. Συνεχίζουμε.
doxa paradise
11-03-2008 @ 15:28
καλησπερα Θεοδωρα, πολυ καλο.....
D-Asimos
11-03-2008 @ 17:42
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΣΟΥ! ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ! ::smile.::
Ναταλία...
11-03-2008 @ 23:17
πολύ ωραίο και αυτό ::yes.:: ::up.::
MARGARITA
12-03-2008 @ 01:59
αργά η σιωπή σου έγινε λέξη στο στόμα.
στον ύμνο που θυμήθηκες ίσως του μοιάσεις
σαν είδωλο μ’ αρνήθηκες για να με φτάσεις.

Δικοί μου αυτοί οι στίχοι σου...πολύ καλό Θεοδώρα
::hug.::
Δημήτρης Μέξης
12-03-2008 @ 02:50
Η τελευταία στροφή ήταν υπέροχη.....!!!
Πανέμορφο...!
::up.::
isidora
12-03-2008 @ 04:15
καράβι έμοιασε η ζωή με ρότα ονείρου
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου.
Υπέροχη εικόνα και στίχοι.. ::love.::
Celestia
12-03-2008 @ 04:52
Παρα πολυ ωραιο ενα απο τα ωραιοτερα που εχω διαβασει!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
12-03-2008 @ 08:47
Χρώμα ζητάει η χαραυγή του έρωτα να 'βρει
της Αφροδίτης ζωγραφιά κι άγγιγμα να 'χει
καράβι στ’ όνειρο η ζωή με ρότα ονείρου
ο αποσπερίτης γέννησε προσκυνητές του απείρου.
Δεν υπάρχουν λόγια για να σχολιάσει κανείς τη γραφή σου Δώρα μου !!!! Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι βαθειές υποκλίσεις !!! Αυτό κάνω και εγώ τώρα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
12-03-2008 @ 11:47
Να είστε όλοι σας καλά φίλοι μου.
Ευχαριστώ και όσους δε σχολίασαν, ωστόσο διάβασαν.
Celestia, με τιμάς.

simela, celestia, doxa paradise καλώς ήρθατε, θα τα λέμε.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο