Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λίγο πριν το τέλος
 
Πόσο λυπάμαι που δεν θα μπορέσω
ποτέ πια ξανά να περπατήσω στους δρόμους.
Να μιλήσω στον κόσμο όπως μόνο εγώ ξέρω
κι όπως μόνο η καρδιά μου μ’ έχει μάθει ως εδώ.

Να μυρίσω στη γλάστρα γιασεμί λατρεμένο
κι ένα κόμπο δεμένο να φυλάω στο λαιμό.

Πόσο με θλίβει που δεν έχω προλάβει
το βιβλίο να γεμίσω της ζωής με τραγούδια.
Που οι δείκτες του χρόνου με πετύχαν πεσμένο
σ’ ένα άσπρο κρεβάτι με σεντόνι λινό.

Με τρομάζουν κι οι άσπρες φορεσιές των αγγέλων
που φροντίσαν το μέλλον να τελειώνει εδώ.

Πόσο χαίρομαι, όμως, που ξοπίσω μου αφήνω
τα φτηνά σας αστεία και τις τρύπιες κουβέντες.
Που τα βέλη σας τώρα, στο κενό σαν θα πέφτουν,
με θανάτου φαρμάκι πάνω σας θα γυρνούν.

Θα’ν’ οι μοίρες σας τώρα απ’ το μίσος λιωμένες
κι οι ζωές σας καμένες πάνω σας θα κολλούν.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αγάπη είναι αυτό που μπορείς ακόμα να πληγώσεις
 
doxa paradise
12-03-2008 @ 00:38
καλημερα ,Θα’ν’ οι μοίρες σας τώρα απ’ το μίσος λιωμένες
κι οι ζωές σας καμένες πάνω σας θα κολλούν.σωστος, ετσι ειναι , οποιος λεει κακια κουβεντα να του κοβεται η γλωσσα συμπληρωνω εγω ::wink.::
MARGARITA
12-03-2008 @ 01:34
Δεν ξέρω αν κρύβουν οι στίχοι αλήθεια που απεύχομαι....ξέρω πως το βρήκα πάρα πολύ όμορφο τούτο γλυκόπικρο ποίημα..
simela
12-03-2008 @ 01:44
πολύ καλό!!!!!
swordfish
12-03-2008 @ 02:08
Οι αλήθειες στη ζωή είναι για να τις θυμόμαστε...ειδικά μια τέτοια αλήθεια! ::yes.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο