| |
Παρακολουθούσα καθώς πέθαινες
Από τη στιγμή που ήρθα σ' αυτό τον κόσμο
Αναρρωτιέμαι..
Γιατι αυτός ο βαθύς μπλε ουρανός!
Δεν ξέρω πως να σε θρηνήσω
Όλη μου τη ζωή σε κοίταζα
Ένας ταπεινός άνθρωπος
Ποιός μπορεί να γεμίσει αυτό το κενο?
Καταλαβαίνω ότι έπρεπε να φύγεις
Πάντα φοβόμουν αυτή τη στιγμή
Από τότε που ήμουν παιδί
Γιατί αυτός ο ηλιόλουστος ουρανος!
Σε κοιτάζω
Και βλέπω το πρόσωπό της
Γεμίζω το κενό με φίλους μακρινούς
Φωνές δικές της
Μάζεψα..έψαξα
Τρυπήθηκα
Ξεγυμνώθηκα και σκίστηκα
Κλέινω τα μάτια μου
Και νιώθω να βρίσκομαι δίπλα σου
Πολυαγαπημένη μου Μάνα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
