prang 14-03-2008 @ 05:00 | Ακούς το αγκομαχητό του φύλλου
καθώς η σταγόνα αγωνίζεται να γαντζωθεί πάνω του | |
Maria Olsen 14-03-2008 @ 05:00 | Me tulixe sti siwpi... | |
kleisto parathyro 14-03-2008 @ 07:29 | Και ξέρεις πως φανήκανε στο παράθυρό σου από το μέσα κόσμο.
Εκεί που όσα χάνονται δεν αφήνουν ποτέ κανέναν ήχο.
Αν ξέρω ..ακου τη σου λέει...η Jeny. κάτι ξέρει. ::theos.:: | |
guesswho 14-03-2008 @ 08:48 | Δεν τα κάνουνε αυτά Παρασκευές γλυκιά μου.....
::kiss.::
| |
MARGARITA 14-03-2008 @ 11:39 | ::love.:: ::hug.:: ::kis
Εκεί που όσα χάνονται αφήνουνε ρημάδια ήχους..........
| |
artista_k 14-03-2008 @ 12:25 | Τον ήλιο ήκαμα γροθιά του φεγγαριού να δώσει, μα ήσμιξε η φλόγα σίδερο κι όλα έχουνε λιώσει.... Αυτό μάλιστα!!! ::kiss.:: ::love.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ 14-03-2008 @ 13:14 | Πολύ όμορφη περιγραφή!
Αυτές οι αθόρυβες βροχές από τον μέσα κόσμο...
Καλά σου λέει η guesswho, δεν το αφήνουμε για τη Δευτέρα;
::hug.:: | |
maraki 14-03-2008 @ 15:55 | panemorfoooo ::hug.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
nirbana 15-03-2008 @ 14:40 | αγωνιώδης η περιγραφή σου και τα ερωτηματικά σου..
::smile.:: ::smile.:: | |
Nefeligeretis 22-04-2008 @ 03:11 | Μόνο οι σταγόνες στο τζάμι σου σβήνουν χωρίς κανέναν ήχο.
Και ξέρεις πως φανήκανε στο παράθυρό σου από το μέσα κόσμο.
Εκεί που όσα χάνονται δεν αφήνουν ποτέ κανέναν ήχο.
Φανταστικό! ::smile.:: | |
|