| |
τι κρίμα οι άνθρωποι το βράδυ να σωπαίνουν και το πρωί με γρίφους να μιλούν,κι είναι πιο κρίμα τους ανθρώπους να μαραίνουν δάκρυα που πότισαν αγάπες που δεν ζούν.
τι κρίμα μόνοι μας να ερχόμαστε στο χρόνο και να αρχίζει ότι λέμε εμείς ζωή,τι κρίμα να μάστε στου τέλους μας το δρόμο πάλι μονάχοι όπως ήρθαμε στη γή.
τι κρίμα λόγια να κερνώ την αρχοντιά μου κι όχι αποφάσεις για αλλιώτικη ζωή,τι κρίμα σκέψεις να γεμίζουν την βραδιά μου κι όχι σημάδια από κόκκινο φιλί.
τι κρίμα φίλε μου στα λόγια μου να βρίσκεις κάποιες αλήθειες που ψιθύρισες προχθές κι είναι πιο κρίμα τις αλήθειες να στολίζεις
με λόγια άνυδρα κι εφήμερες σιωπές.
κι είναι πιο κρίμα αν πιστεύεις αν νομίζεις πως δεν θα γίνουν στα όνειρα σου προσευχές (η ενοχές)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
