| |
ησουν της καρδιας το μονο ειδωλο μου
και μες το μυαλο μου, ησουν ο θεος
τωρα με κοιτας και νιωθω το αγιαζι
και στη ματια να σταζει το δακρυ και ο θυμος,
μια μουσικη μπαινει στα αυτια μου
ειναι τα κλειδια μου που αφησες εδω
πες μου πως μπορεις και ζεις μονο για σενα
και λες τωρα για μενα πως δεν θελω να δω
τι θελεις αλλο πια να δω το σπιτι ειναι αδειο
και συ δινεις κουραγιο στης καρδιας το μισεμο
τι θελεις αλλο πια να δω εσυ απο ολα λειπεις
και απλα εγκαταλειπεις μια αγαπη στο γκρεμο
τι θελεις αλλο πια να δω το δακρυ συντροφος μου
και συ που σουν το φως μου εχεις φυγει μακρυα
τι θελεις αλλο πια να δω δεν σε εχω πια αναγκη
μισω και την αγαπη που πνιγει την καρδια...
και ομως εχουν μεινει γραμματα δικα σου
λογια της καρδιας σου τα χες τοτε πει
ηταν η αρχη μας και ο ενθουσιασμος σου
εγινε βασανο σου και χαθηκε απ τη γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
