| Τι ομορφη μερα, μεσα κι εξω μου .....
Κλεινω τα ματια για μια στιγμη και ειμαι σε μια ερημικη παραλια με ψιλο βοτσαλακι. Σηκωνω τα μπατζακια απο το παντελονι μου και προχωραω ξυπολυτη διπλα στο κυμα. Ψαχνω πλατιες πετρες να τις πεταξω στη θαλασα να μετρησω ποσα ψαρακια θα κανουν. Απο καπου ακουγεται μουσικη, απο μια ταβερνουλα στην ακρη της παραλιας.
Ξαπλωνω ανασκελα κατω με ανοιχτα τα χερια και κοιταζω τον ηλιο στα ματια. Τετοιες μερες εχω θρασσος! Ο ανοιξιατικος ηλιος ειναι γλυκος, νωχελικος, παιζει πανω στην επιδερμιδα μου και με ανατριχιαζει. Η αλμυρα αρχιζει να μου τραβαει τα ποδια και σηκωνομαι να παιξω. Μαζευω κλαρια για να σχηματισω ενα Κ , για το καλημερα κι ερχεται για παρεα η πεταλουδα του adaeus να δωσει χρωμα στα γραμματα που εννοουνται!
Ειναι και μια βαρκα εδω. Περιμενει τον μπαρμπα-Αλεξη να ερθει να την παει βολτα στα ανοιχτα. Αφηνω ενα σημειωμα μεσα, “Καλη ψαρια” κι ενα βραχιολακι του Μαρτη.Απο την ταβερνα ακουγεται Ιωαννιδης, παω να πιω ενα φραπεδακι παρεα με τις γατες.
Δυο γουλιες κι ενα τσιγαρο πριν ανοιξω τα ματια μου .
" Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου
....... "
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|