| |
Βασιλικού εβούτηξα κλαδί μες στο νερό
Με στάλες αρωματικές το σώμα να ραντίσω
Μαζί σου τόσο πόθησα πολύ να κοιμηθώ
Αν και ήξερα πως δίπλα σου, ύπνο θα λαχταρήσω
Κλωνάρι δεντρολίβανου σε βάζω να μυρίσεις
Που έχει οσμή τόσο γλυκιά και τόσο ερωτική
Έτσι ,είπαν, θα κατάφερνα εσύ να μ' αγαπήσεις
Με μιαν αγάπη άδολη, γλυκιά και τρυφερή.
Και έπειτα απ' τα σπλάχνα σου κλωνάρια γεννηθήκαν
Το ένα του δεντρολίβανου τη χάρη σαν να πήρε
Και το άλλο σαν τα αρώματα πάνω του να χυθήκαν
Βασιλικού, που ευωδιά του χάρισαν οι μοίρες.
Έτσι η ζωή η άοσμη αποκτά οσμή και χρώμα
ʼσπρα ανθάκια τρυφερά που τα ποτίζω αγάπη
Κι εκείνα μόσχο και ευωδιά χαρίζουνε στο σώμα
Κι αυτό μου δίνει δύναμη. είναι και τούτο κάτι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
