| |
Ochi chernye, ochi strastnye!
γλυκιά μελωδία
Στης νύχτας την σιγή.
Την ώρα που το φεγγάρι γλιστρούσε στην αγκάλη μου
την ώρα που δυο περιστέρια φώλιαζαν στην μνήμη του χτες
χάθηκα
σε ένα βαθύ γαλανό βλέμμα.
τα δυο σου μάτια εκεί
μια θάλασσα μικρή.
την ώρα που ποθούσα να ξεδιψάσω απ την λησμονιά των ανθρώπων
την μοναξιά του κόσμου να διώξω από πάνω μου
χάθηκα
σε ένα βαθύ γαλανό βλέμμα
τα δυο σου μάτια εκεί
φάρος στην άκρη του κόσμου
αφήνεις πάντα το σκαρί της ψυχής μου να περάσει
την ώρα που καρτερούσα τον έρωτα
απ το ονειρο να περάσω στην γη των αρχάγγελων
χάθηκα
σε ένα βαθύ γαλανό βλέμμα.
μην απορείς
ήσουν εσύ....
κι ας κρύβεσαι πίσω απ το ιμάτιο
του «πρέπει».
η μελωδία συνεχίζει να βυθίζει
νου και ψυχή
στην απέραντη θάλασσα
στα μάτια σου.....
Ochi chernye, ochi strastnye!
Ochi zhguchie i prekrasnye!
Kak lyublyu ya vas! Kak boyus' ya vas!
Znat' uvidel vas ya v nedobryi chas!
στο Blog υπάρχει και το ανάλογο τραγούδι που συνοδεύει το ποίημα
http://aenai-anastasia.blogspot.com/
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
