stixoi.info: Αγάπη Ι,ιι,ιιι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αγάπη Ι,ιι,ιιι

Ι
Μπροστά στα πόδια της κυριαρχίας σου
Μετρώ και ξαναμετρώ τις ώρες
στα γιασεμιά της ποδιάς σου
Και καθεμιά απο τις ώρες
Στους δείχτες της έχει στημένο
Πάντοτε το ίδιο το είδωλο σου
Πολλαπλασιασμένο,πολυάχτιδο
Μέσα απο τους ιριδισμούς
Της πιο λαμποκοπούσας διαμαντόπετρας
που οι μοίρες σου ανάσκαψαν
και ξέχωσαν απ’τα βαθιά
κοιτάσματα της πεθυμιάς μου

Και τις μετρώ τις αμέτρητες
Και τις απαριθμώ τις αναρίθμητες
Πότε στον ένα τονο
πότε στον άλλο τόνο
ποτε θριαμβευτικά και με αλαλαγμό
ποτε με θρήνο με το στεγνο στύψιμο της καρδιάς
ποτε με την αλλόφρονη πικρία της απουσίας σου
ποτε με ασίγαστη λαχτάρα με διαλήψεις και με ζάλη

Εσύ η δεσποτικιά κι ο ήλιος δεσποτικός κι αυτός εξίσου
Σαν ίδια πουναι ουσία με σένα
Και ο δεμένος στο άρμα εγώ του διπλού σας κράτους
που αναρωτιέμαι σαν τι
νά ερχομαι στο δρόμο σας
σα νικημένος που ακολουθώ
το τρόπαιο του νικητή
σαν φίλος της καρδιάς σας
ή σαν τροπαιούχοι οι τρεις μαζί
πανηγυρίζουμε την πολλαπλή μας νίκη

Βασιλευει σου λεω απο σήμερα η αγάπη
Μαραθωνοδρόμος σου το φωνάζω
Που φτάνει τρεχάτος στο κατώφλι της ζωής
Και σύ μου δυσπιστείς
Μα θα κλονίσω τη δυσπιστία σου
Γιατι είναι ακέραια τα μυνήματα μου
Χαραγμένα με φωτιά αψευδή
Βεβαιώσου πιά σα σου φέρνω το μόχθο
Μιας ζωής που σπατάλησα προσμένοντας Σε
Δέξου τη γνώση που φέρνει αυτο το «βασιλεύει»

ΙΙ

Τις σκοτεινές εκείνες στιγμές
Που έτρεχε φαρμάκι ο καυμός απ΄τις πληγές
Οταν σκορπίστηκε το πρώτο άγγελμα των τουφεκισμών
Όταν μάθαμε τους ηρωϊκούς θανάτους παλληκαριών
Με την πρώτη Άνοιξη τη δρεπανισμένη απ’το πελέκι και το χάρο
Με τα πρώτα χρωματιστά λουλούδια
Άρχισε να διαφαίνεται κάποια θεϊκή δύναμη προστασίας
Δύναμη βαθιά και πανίσχυρη με στοιχεία καλωσύνης,καρτερίας
Καταργούσε τους κόσμους που ράθυμοι και πλαδαροί
Ως τώρα είχαμε ζήσει
Το κυνηγητό ονείρων και προσανατολισμών
Τις ιδέες κάλλους που πλάθαμε ή μας πλάθανε
Άγονες νοσταλγίες ,γνώσεις ηθικές
Που απόμειναν απότιστες και ξερές
΄Ηρθε όλα να μας τα γκρεμμίσει

Μας έφερε αντιμέτωπους προς το σοφό δημιουργικό μοιραίο
Και προς τους νόμους εκείνους που μένουν αιώνιοι
Που τους διευθύνει μια έκπαγλη ιδέα αγάπης
Κυριαρχική,δεσποτική
Πως λοιπον εμεις ερειπια που είμαστε ως τα χτές
Να μην προσκολληθούμε σε μιά τέτοια αποκάλυψη
Ενας πρωτφανής έρωτας μας τραβούσε προς τη θεϊκή τούτη δύναμη
Κι ένα ένστιχτο ζωηρότατο που μας βεβαίωνε
Πως μόνο απ’εκεί θα συγκρατηθούμε και θα επιζήσουμε
Θα καταλάβουμε τι είναι ζωή
Και πως αξίζει μια τέτοια ζωή
Οπουδήποτε τοποθετημένη

Αν επιζήσαμε τα ατέλιωτα χρόνια του τρόμου
και της ψυχικής ερήμωσης
μονάχα χάρη σε αυτη τα επιζήσαμε
και μαλιστα τοσο πλουτισμένα
με τέτοια βαθιά ερμηνεία της αληθινής ζωής ,κι αγάπης
που τα δεινά καταντούσαν να μήν ειναι δεινά
Η δυναμη αυτη έλκει τα παντα,φωτίζει λαμπρύνει
Αλλα δεν κατακαίει.
Αν πυρπολεί ,πυρπολεί με τη δάδα της αγάπης

ΙΙΙ
Για με εισαι γυναίκα ολοζώντανη
Ο κόρφος σου ζεστός ριγά και τρέμει
Φτερά η καρδιά σου ανοίγει οπως την παίρνουνε
Χαράς αγέρηδες,θυμών ανέμοι

Κι οπως μπροστά μου στέκεις κι ως απλώνεις μου
Τα ριγηλά σου χέρια
Κρατάς όλες τις Άνοιξες που πέρασαν
Μα και τα σημερινά τα καλοκαίρια

Κρατάς των αιώνων την ψυχή την ακατάλυτη
Της ιστορίας τ’ατίμητα τα δώρα
Κρατάς όλο το χτές ,γαλήνιο και ήρεμο
Μα κι όλο το φουρτουνιασμένο τώρα

Κρατάς του νού τους ήλιους τους ανέσπερους
Του ονείρου τα γελούμενα τ’αστέρια
Μα και ψωμί κρατάς ,ψωμί ζυμώνουνε
Τα ριγηλά σου ω αγάπη χερια


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Helene52 23-03-2008 @ 05:09	Αφωνη !!!!!! Δεν υπάρχουν λέξεις για να σχολιάσω αυτό που διάβασα Ανδρέα !!!!!! Ελπίζω οι λέξεις ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ Ε Ξ Α Ι Σ Ι Ο να μπορέσουν να αποτυπώσουν τη γνώμη μου γι' αυτό!!!! Την καλησπέρα μου και μια όμορφη Κυριακή να έχεις !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
AlexSAI 23-03-2008 @ 05:16	Γεια σου ρε μεγάλε ποιητή … δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψω , να σαι καλά φίλε μου !!! ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Mικρουλι 23-03-2008 @ 05:52	Συμφωνω με τα παιδια! Καταπλικτηκό!! Πραγματικα τελειο! ::up.:: ::love.:: ::up.::
vivikoulini 23-03-2008 @ 06:53	υπεροχο
nirbana 23-03-2008 @ 08:29	μπράβο σου!!!!!!!!!!!!!!!!καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
armenisths 23-03-2008 @ 09:08	πολυ δυνατοι στιχοι μπραβο σου ::up.:: ::up.::
armenisths 23-03-2008 @ 09:08	πολυ δυνατοι στιχοι μπραβο σου ::up.:: ::up.::
simela 23-03-2008 @ 10:24	ό,τι κι αν γράψεις... για όποιο θέμα κι αν γράψεις... ΤΕΛΕΙΟ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!!!!!
Ναταλία... 23-03-2008 @ 15:16	Μας έφερε αντιμέτωπους προς το σοφό δημιουργικό μοιραίο Και προς τους νόμους εκείνους που μένουν αιώνιοι Που τους διευθύνει μια έκπαγλη ιδέα αγάπης Κυριαρχική,δεσποτική Πως λοιπον εμεις ερειπια που είμαστε ως τα χτές Να μην προσκολληθούμε σε μιά τέτοια αποκάλυψη Ενας πρωτφανής έρωτας μας τραβούσε προς τη θεϊκή τούτη δύναμη Κι ένα ένστιχτο ζωηρότατο που μας βεβαίωνε Πως μόνο απ’εκεί θα συγκρατηθούμε και θα επιζήσουμε Θα καταλάβουμε τι είναι ζωή Και πως αξίζει μια τέτοια ζωή Οπουδήποτε τοποθετημένη μπράβο σου Αντρέα πολύ όμορφα γρλαφεις ζηλεύω με την καλή ένια ::yes.:: ::hug.:: ::up.::
mariaeleni 24-03-2008 @ 00:09	ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
D-Asimos 24-03-2008 @ 17:32	ΑΝΔΡΕΑ, ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΥΛ! ΕΝΑ ΣΤΥΛ ΠΟΥ ΣΕ ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ! ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο