stixoi.info: Ματωμενοι κρωγμοι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ματωμενοι κρωγμοι

σ αυτον

Τους εχω ολους μπροστα μου αφηρημενοι κι αχρηστεμενοι
Σιτευουν και νηστευουν σπευδουν μακρια μου
Την απαιδευτη προσηλωση τους και ξεχνουν
Με ξεχνουν και δρασκελιζουν το ιδιο σημειο
Λες και βαρουν προσοχη τι λεω' σιγουρη ειμαι
Αφου μονο παρωπιδες φιμωτρα και σαβανα βλεπω μονο
Κι εγω το θηραμα ο στοχος με κυνηγουν
Με διωχνουν κι ουτε ενα νευμα λοξο αρθρωνουν
Κι οι ποροι μου να τους φωναζουν τι χανουν
Χαμπαρι δεν εχουν
Ηρθε μονο σε μενα
Κι οσο παω ματαιωνομαι εσυ κι εγω φτιαχνομαστε αορατοι
Μες τις αρενες τουτες τις αοσμες τις αστικτες π' αριβαρουν
Ξερεις λες μα δε νιωθεις
Γιατι να μη μπορεις
Δε νιωθεις
Κι ολο σε χανω κι εισαι μπροστα μου ξεχνιεσαι απο πανω μου
Κι ο φοβος χανεται μαζι σου αφηνιαζουν οι οπλες της σκεψης
Λιανιζουν τα μηνιγγια ακατασχετοι της αιμοραγιας ογκοι
Αδιεξοδες της ψυχης στολοδρομιες
Ανικανος ως κι εσυ ν' αφουγκραστεις
Που 'σαι επικεντρο της γης μου ως που γινομαι σαλεμενο κουβαρι
Και κυλαω
Κυλαω στο ρευμα της καταλυσης κυλαω ως να βρω αντικρισμα
Στο πιο ησυχο φευγιο της μερας στο ανυποκριτο της κατανυξης φεγγισμα
Σα λειπουν οι ωρες κουρνιαζουν οι ανεφικτες εκστασεις
Στο πιο απαλο φως της βασιλευουν τσακισμενες οι οασεις τους
Και περιμενουν ως να δουν τους ματωμενους κρωγμους
Τους μαυρισμενους να πλευριζουν μια σταλα να κεραστουν πριν κοιμηθουν
Οι καιροι των σπιουνων πιομα να καταλαγιασουν
Μα ο χρονος ακυρος τρεχει και ποιος σταματα να σκεφτει για τι
Και το φως της μερας με επαναφερει
Πιο γερασμενη
Θα καταλαβαινες αν λιγο ερχοσουν κοντα
Οι μερες που ξυπνουν μακρια σου κοιτουν το ξαφνιασμα του τελους
Σημερα ηταν που σ' ειχα διπλα μου σαν ανοιξαν θολα τα ματια απ' το ψυχρο φως
Καταφυγιο στ' αναλαφρο των μαλλιων σου κυμα γειραν και φωλιασαν
Αχ να' ταν λυτο
Σπαρταρησαν λιγοστευουν οι χτυποι της καρδιας κι ολο σου κλεβω μικρες ανασες
Εισαι ο λογος που ξυπνω ψιθυρισα σε ειδα να γελας
Χτες ηταν που σου ειπα εισαι τυχερος εσυ
Δε κινδυνευεις
Και γεμισα χαρα
Γεμισα κι απ' τη λυπη που δε νιωθεις


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ενα παιδι που περπαταει με τα χερια

Helene52 23-03-2008 @ 12:03	ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΟ !!!!!!!!! ::theos.:: ::love.:: ::up.::
Blackpet4 23-03-2008 @ 12:33	Εισαι ο λογος που ξυπνω ψιθυρισα Σ' ειδα να γελας Χτες ηταν που σου ειπα' Εισαι τυχερος εσυ Δε κινδυνευεις Και γεμισα χαρα Γεμισα κι απ' τη λυπη που δε νιωθεις υπεροχο!!! ::love.::
nirbana 23-03-2008 @ 12:53	κάθε στίχος σου ξεχωριστά και όλοι μαζί είναι μοναδικοί... ::hug.:: ::hug.::
simela 23-03-2008 @ 13:27	εικόνες,εικόνες,εικόνες... η μια μετά την άλλη!!! Μ' αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις... μπαίνεις σ' έναν ειρμό....κι εμείς σ' ακολουθούμε....!!!!!!!
ΕΛΕΑΝΝΑ 23-03-2008 @ 13:36	σε νοιώθω ψυχή μου ::yes.:: υπέροχο!
Aris4 23-03-2008 @ 14:00	Δε κινδυνευεις Και γεμισα χαρα Γεμισα κι απ' τη λυπη που δε νιωθεις ::theos.:: Εδω , αυτο εδω τα ειπε ολα !!! ::theos.::
-riddle- 23-03-2008 @ 14:10	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
MARGARITA 23-03-2008 @ 14:45	Σε μένα...ευχαριστώ σε...ξυπνώ γερασμένη που είσαι μακρυά μου και δεν νοιώθεις...στο κλέβω αυτό καλό μου ::love.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ 23-03-2008 @ 15:02	δικο σου.....! ::hug.::
boutzis 23-03-2008 @ 15:32	ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΠΟΙΗΣΗ!!!!!!!
balistreri 24-03-2008 @ 02:36	κάνεις πλάκα που θα κάτσω να διαβάσω όλο αυτό...
arpistre 24-03-2008 @ 06:26	!!!!!!!!
D-Asimos 24-03-2008 @ 17:44	Την απαιδευτη προσηλωση τους ... ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΟΛΟΟΟΟΟΟ!!! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο